Ο διαδικτυακός οδηγός όπερας για την εύθυμη χήρα
“Η Εύθυμη Χήρα” ήταν η πέμπτη οπερέτα του Franz Lehàr και η επιτυχία της ξεπέρασε κάθε τι που είχε υπάρξει ποτέ στο είδος. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, το έργο παίχτηκε 300.000 φορές παγκοσμίως και εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο δημοφιλείς οπερέτες μέχρι σήμερα.
Επισκόπηση και γρήγορη πρόσβαση
Περιεχόμενο
♪ Πράξη Ι
♪ Πράξη ΙΙ
Στιγμιότυπα
♪ Ich bin eine anständige Frau
♪ O Vaterland…da geh ich zu Maxim
♪ Sieh dort den kleinen Pavillon
Σύνοψη
Ο κώδικας της χρυσής οπερέτας
Με την “εύθυμη χήρα” ο Λέχαρ θεμελίωσε την εποχή της “αργυρής οπερέτας”, η οποία βασίστηκε στα επιτεύγματα της “χρυσής οπερέτας”.
Ο εφευρέτης της οπερέτας πενήντα χρόνια νωρίτερα ήταν αναμφίβολα ο Ζακ Όφενμπαχ, ο οποίος, σε ηλικία 14 ετών, άρχισε την εκπαίδευσή του στο ωδείο του Παρισιού με την οικογένεια να προέρχεται από τη γερμανική Κολωνία. Άνοιξε το δικό του θέατρο το 1855 και τρία χρόνια αργότερα συνέθεσε “τη μητέρα όλων των οπερετών” τον “Ορφέα στον Κάτω Κόσμο” του. Το έργο έγινε γρήγορα δημοφιλές σε όλη την Ευρώπη και το Theater an der Wien ανέθεσε στον Franz von Suppé να επινοήσει μια αυστριακή οπερέτα, την οποία εξαργύρωσε το 1860 με το “Das Pensionat”. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, η εποχή του Γιόχαν Στράους και των συνεργατών του ξεκίνησε και έγινε η χρυσή εποχή. Η εποχή αυτή τελείωσε στο Παρίσι ήδη το 1880 με τον θάνατο του Offenbach και στη Βιέννη με τον θάνατο των Millöcker, Στράους και von Suppé το 1899 και 1895 αντίστοιχα.
Αυτό που απέμεινε ήταν η συνταγή της επιτυχίας αυτού του ύφους. Ο κώδικας της οπερέτας, τον οποίο ο Λέχαρ ενστερνίστηκε, αποτελούνταν από στοιχεία της βιεννέζικης και της παρισινής οπερέτας:
- Επιπολαιότητα, σάτιρα και ανώτερες ανοησίες
- γρήγορα, μουσικά νούμερα όπως ο καλπασμός, το cancan
- Διαφορετική χρήση χορευτικών ρυθμών, στη Βιέννη κυρίως του βαλς
- Απλές, αποτελεσματικές αρμονίες, κυρίως σε μείζονα
- Μουσικό τοπικό χρώμα
- Συμπαθητικά πρότυπα
- Ρομαντικές ερωτικές ιστορίες
- Ευτυχισμένο τέλος
Η ανώμαλη γένεση της Εύθυμης Χήρας
Το 1901 ο ουγγρικής καταγωγής Βίλχελμ Καρζκάγκ νοίκιασε το Theater an der Wien για να το κάνει κέντρο μιας νέας βιεννέζικης οπερέτας. Ο Lehàr μπόρεσε να πανηγυρίσει εκεί την πρώτη του αξιοσέβαστη επιτυχία το 1902 με την “Wiener Fraun”. Για τη σεζόν 1905/06, οι Victor Léon και Leo Stein έγραψαν το λιμπρέτο “Η εύθυμη χήρα”, αλλά δεν έμειναν ικανοποιημένοι από τη μουσική του παραγγελιοδότη και προσέφεραν την παραγγελία στον Lehàr, ο οποίος δέχτηκε και έπιασε δουλειά. Επειδή μια οπερέτα απέτυχε, ο Karzcag ήθελε οπωσδήποτε να προωθήσει την “Εύθυμη χήρα”. Έβαλε να παίξει τη μουσική στο διαμέρισμα του Lehàr. Έκπληκτος από το προϊόν του Lehàr, λέγεται ότι διακήρυξε την περίφημη φράση: “Das is ka musik!” (“Αυτό δεν είναι μουσική!”) Όμως ο Stein και ο Léon κατάφεραν να τον πείσουν για το αντίθετο, και το έργο ανέβηκε με το κεφάλι ψηλά. Όλο το σκηνικό υλικό ήταν συναρμολογημένο από υπάρχουσες παραγωγές, και οι μουσικοί έκαναν μόνο λίγες σκηνικές πρόβες. Παρά τους πολλούς αυτοσχεδιασμούς, η πρεμιέρα ήταν ήδη ικανοποιητική και προς έκπληξη του Karzcag, η αποδοχή του κοινού ήταν καλή από την αρχή, και η οπερέτα έγινε γρήγορα εισπρακτική επιτυχία.
Το λιμπρέτο – στην αρχή ήταν μια κλεμμένη ιστορία
Οι δύο λιμπρετίστες πήραν την ιστορία από το “L’attaché d’ambassade” του Meilhac, αλλά την αλλοίωσαν αρκετά ώστε να αποφύγουν να πληρώσουν τα πνευματικά δικαιώματα, γεγονός που αργότερα οδήγησε σε μια δίκη. Μετέφεραν με συνοπτικές διαδικασίες την τοποθεσία της πλοκής από τη Γερμανία στο Μαυροβούνιο. Αλλά δεν περίμεναν να επέμβουν οι αρχές, επειδή με δικαστική απόφαση τους είχε απαγορευτεί να κοροϊδεύουν το Μαυροβούνιο – μια χώρα που ανήκει στο αυστριακό αυτοκρατορικό βασιλικό πολυεθνικό κράτος . Ο Λεόν και ο Στάιν έκαναν τώρα πλάκα και ονόμασαν το κράτος της οπερέτας “Pontevedro”. Ο πρεσβευτής ονομαζόταν τώρα “Ζέτα” (από τον μεγαλύτερο ποταμό του Μαυροβουνίου), ο ανδρικός πρωταγωνιστής ονομάστηκε Ντανίλο (από τον διάδοχο του Μαυροβουνίου) και ο φατσομπόλης Νίγκους βαφτίστηκε από τη βασιλική οικογένεια του Μαυροβουνίου Πέτροβιτς-Νίγκος. Ο κατάλογος δεν είναι ακόμη πλήρης και και κάθε ακροατής ήξερε τότε ποια χώρα εννοούσε.
Ένα ευφυές μείγμα βιεννέζικης και παριζιάνικης οπερέτας
Ο Λέχαρ γεννήθηκε στη Σλοβενία και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ουγγαρία και την Τσεχία. Τα επαγγελματικά του χρόνια ως στρατιωτικός διευθυντής μπάντας τον έφεραν σε όλες τις χώρες του πολυεθνικού κράτους της Αυστροουγγαρίας και ήταν πολύ εξοικειωμένος με τη μουσική κουλτούρα των χωρών αυτών. Χρησιμοποίησε πολλά υφολογικά μέσα αυτών των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στην Εύθυμη Χήρα, όπως το τραγούδι Vilja, τους χορούς Colo, τα βαλς κ.λπ.
Φυσικά ήταν επίσης εξοικειωμένος με τη μουσική του Όφενμπαχ. Αυτό που έκανε τώρα μαζί με τους λιμπρετίστες ήταν απλά λαμπρό. Σε αυτή την οπερέτα άλλαξε το ύφος από κομμάτι σε κομμάτι. Ένα μουσικό κομμάτι του Offenbach (π.χ. “Da geh ich zu Maxim”, “dummer Reitersmann”, το κομμάτι της Grisette κ.ά.) ακολουθούσε ένα κομμάτι με κ. και κ. χρωματισμό, και πάλι ακολουθούσε ένα παριζιάνικο κομμάτι. Αυτό το μείγμα στυλ διατρέχει ολόκληρη την όπερα και δίνει ποικιλία και χρώμα στην παράσταση.
Επιπλέον, τα μουσικά κομμάτια διατηρούνται σύντομα. Ακόμη και οι πιασάρικες μελωδίες επαναλαμβάνονται ελάχιστα, ώστε ο ακροατής να σκέφτεται με κάθε νούμερο: “Τι κρίμα που έχει ήδη τελειώσει”.
Η ΕΎΘΥΜΗ ΧΉΡΑ Act I
Σύντομη περιγραφή: Στην πρεσβεία του Ποντεβεδρίν στο Παρίσι. Ο οικοδεσπότης καλωσορίζει τους καλεσμένους του, γιορτάζουν τα γενέθλια του ηγεμόνα.
Ο βαρόνος Ζέτα ανοίγει το χορό με μια εορταστική Μαζούρκα.
Verehrteste Damen und Herren – Karajan
Valencienne και Rousillon – ο αδύνατος έρωτας
Σύντομη περίληψη: “Ο Ραλιουενάλιο είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που έχει ποτέ γνωρίσει..: Η Βαλενσιέν, σύζυγος του πρέσβη, φλερτάρει με την Καμίλ ντε Ρουσιγιόν, η οποία την αγαπάει εδώ και καιρό. Όμως η Βαλενσιέν αντιστέκεται στις προτάσεις του Ρουσιγιόν. Εκείνος γράφει στη βεντάλια της Valencienne: “Σ’ αγαπώ”.
Ich bin eine anständige Frau – Gfrerer / Beczala
Η χήρα του αιώνα
Σύντομη περιγραφή: Όλοι περιμένουν τη Χάνα. Γκλάβαρι. Ο ηλικιωμένος σύζυγός της πέθανε πρόσφατα και εκείνη είναι η κληρονόμος της περιουσίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Ο πρέσβης έχει αναλάβει να εξασφαλίσει ότι θα παντρευτεί έναν άντρα από το Ποντεβεντρίνο, ώστε τα εκατομμύρια να παραμείνουν στη χώρα. Το σχέδιό του είναι να την παντρέψει με τον γραμματέα του πρέσβη κόμη Ντανίλοβιτς. Ο υπηρέτης Νιέγκους κατάφερε να τον εντοπίσει στο νυχτερινό κέντρο “Chez Maxim” και σύντομα θα φτάσει στο Παλαί. Και τώρα εμφανίζεται η Χάνα Γκλαβάρι, συνοδευόμενη από ένα σμήνος παριζιάνων ανδρών που κυνηγούν την κληρονόμο.
Η Ελισάβετ Σβάρτσκοπφ ονομάστηκε “η χήρα του αιώνα”. Η χήρα της ήταν η ιδανική φωνή της όπερας στην οπερέτα, συνδυάζοντας την κωμική μοιραία γυναίκα με τη μουσικότητα της καλλιτέχνιδας.
Bitte meine Herren – Schwarzkopf
Σύντομη περιγραφή: Η Γκλαουάρι προσκαλεί τους πάντες στο σπίτι της για αύριο. Πρόκειται να παραθέσει ένα πραγματικό ποντεβεδρινό γλέντι. Με ανάμεικτα συναισθήματα ακούει ότι στη γιορτή παρευρίσκεται και ο κόμης Ντανίλοβιτς. Οι δυο τους έχουν ένα κοινό παρελθόν. Και τώρα εμφανίζεται ο κόμης, ο οποίος είναι ελαφρώς ζαλισμένος.
Το O Vaterland είναι ένα από τα αξέχαστα κομμάτια αυτής της όπερας που αναπνέει το πνεύμα του fin de siècle και του οποίου το ρεφρέν έγινε πιασάρικο.
O Vaterland…da geh ich zu Maxim – Gardiner/Skohus
Η Χάνα και ο Ντανίλο – σαν τη γάτα με το ποντίκι
Σύντομη περίληψη: Ο Νέγκους του λέει ότι η Γκλάβαρι είναι εδώ και ότι έχει κληρονομήσει εκατομμύρια. Ο κόμης αναστενάζει όταν ακούει το όνομά της. Σπάνια περνάει το χρόνο του στο γραφείο, αλλά απολαμβάνει τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού. Αποφασίζει να πάρει έναν γρήγορο υπνάκο στον καναπέ. Στο διπλανό δωμάτιο, ο Ρουσιγιόν συνεχίζει να δοκιμάζει την τύχη του στη Βαλενσιέν.
Σε αυτή την όπερα 2 ζευγάρια βρίσκονται στο κέντρο. Ενώ το ζευγάρι Glawari/Danilowitsch καλύπτει το κωμικό μέρος, οι Valencienne/Rousillon αποτελούν το σοβαρό αντίπαλο δέος. Ο Λέχαρ βάζει όμορφες, ανάλαφρες μελωδίες στα λαρύγγια τους. Το “Zauber der Häuslichkeit” είναι μια από αυτές τις μαγικές στιγμές.
Zauber der Häuslichkeit – Rothenberger
Σύντομη περιγραφή: Η Γκλαβάρι θέλει να αποσυρθεί για λίγο και η σύμπτωση την αφήνει να συναντήσει τον Ντανιλόβιτς, ο οποίος είναι ξαπλωμένος στον καναπέ. Δεν περνάει ούτε λεπτό και οι δυο τους τσακώνονται. Πριν από λίγο καιρό επρόκειτο να παντρευτούν, αλλά για την οικογένεια του κόμη η αγροτική και αστική καταγωγή της δεν ήταν αρκετά καλή. Οι πληγές είναι ακόμα νωπές. Όταν ο κόμης λέει, ότι δεν μπορεί να τον εντυπωσιάσει με τα εκατομμύρια της, εκείνη φεύγει από το δωμάτιο ρουθουνίζοντας. Τώρα ο βαρόνος βρίσκει τελικά τον Danilo και του ζητάει να παντρευτεί την Glawari για κρατικούς λόγους. Ο Ντανίλοβιτς αρνείται κατηγορηματικά. Από την αίθουσα ακούγεται χορευτική μουσική. Είναι η επιλογή των κυριών. Όλοι θέλουν να χορέψουν με την Glawari.
Damenwahl – Studer/Gardiner
Σύντομη περιγραφή: Όταν η Γκλαβιάρη θέλει να διαλέξει έναν κύριο, εμφανίζεται ο Ντανίλοβιτς με χορεύτριες από το καμπαρέ που παίρνουν όλους τους κυρίους στην αγκαλιά τους. Την κοιτάζει θριαμβευτικά.
Ο ρόλος του Ντανίλοβιτς είναι γραμμένος για βαρύτονο, αλλά μερικές φορές τραγουδήθηκε από τενόρους. Σε αυτή τη σκηνή του χορού ακούμε τον τενόρο Nicolai Gedda.
O kommet ihr Ballsirenen – Gedda
Σύντομη περιγραφή: Η Βαλενσιέν έχει κι αυτή ένα σχέδιο: θέλει να ζευγαρώσει τον Ρουσιγιόν με τον Γκλαβάρι και τον πιέζει να χορέψει με τη Χάνα. Όμως η Χάνα πηγαίνει στον Ντανίλο και τον προσκαλεί να χορέψουν. Εκείνος έχει στο μυαλό του ένα νέο πονηρό τέχνασμα. Του ανήκει ο χορός και τον δημοπρατεί για 10.000 φράγκα για φιλανθρωπικό σκοπό. Όλοι εξοργίζονται και αρνούνται, μόνο ο Ντανίλοβιτς χαμογελάει. Ο Rousillon εμφανίζεται, αλλά ο Valencienne ζηλεύει πλέον και το απαγορεύει. Τώρα ο Ντανίλοβιτς είναι έτοιμος να χορέψει. Η Γκλάβαρι δυσανασχετεί, αλλά ο Ντανίλοβιτς την αρπάζει και χορεύουν πόλκα.
Η ΕΎΘΥΜΗ ΧΉΡΑ Act II
Σύντομη περιγραφή: Την επόμενη μέρα, στον κήπο του παλατιού της Χάνα Γκλάβαρι. Οι καλεσμένοι απολαμβάνουν μουσική και χορό του Pontevedrin.
Η Βίλια είναι ένα ονειρικό λαϊκό τραγούδι για την αγάπη ενός κυνηγού προς μια νεράιδα. Με αυτό το τραγούδι η Χάνα θέλει να γοητεύσει τον Ντανίλο.
Μαέστρος της επόμενης ηχογράφησης ήταν ο Robert Stolz, ο οποίος ήταν και ο ίδιος διάσημος συνθέτης οπερέτας. Το αποτέλεσμα είναι μια πλούσια και συγκινητική μουσική, όμορφα ρουμπάτι και μια συνοδεία που αναπνέει από τη Φιλαρμονική της Βιέννης. Ο Stolz ήταν ένας λαμπρός ερμηνευτής αυτού του έργου, είχε το θράσος να ισχυριστεί ότι ήταν ο μαέστρος της πρεμιέρας αυτής της όπερας, κάτι που αποδεδειγμένα δεν ισχύει.
Η Hilde Güden τραγουδά μια φανταστική Βίλια.
Es lebt eine Vilja – Güden/Stolz
Η ερμηνεία του Schwarzkopf είναι επίσης σαγηνευτική, με νοσταλγικούς ψιθύρους που μεθούν τον ακροατή.
Es lebt eine Vilja – Schwarzkopf
Η χειραφέτηση και τα κλισέ
Σύντομη περιγραφή: Συντομογραφία: Ο κόμης Ντανίλο έχει επίσης προσχωρήσει. Η Χάνα τον πειράζει με το τραγούδι ενός καβαλάρη.
Σήμερα, η Χάνα θα ονομαζόταν σύγχρονη γυναίκα. Την εποχή της παγκόσμιας πρεμιέρας ένας τέτοιος σχεδιασμός ρόλων προκαλούσε αίσθηση. Η Valencienne, από την άλλη πλευρά, είναι ο αντίποδός της- ανταποκρίνεται περισσότερο στο παραδοσιακό, συντηρητικό πρότυπο ρόλου.
Mädel…dummer Reitersmann – Schwarzkopf
Σύντομη περιγραφή: Ο Ντανίλο έχει βρει τη μυστηριώδη θαυμάστρια και όλοι φιλοσοφούν για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες που απιστούν στον άντρα τους.
Das Studium der Weiber ist schwer – NN
Ο πάγος ανάμεσα στον Ντανίλο και τη Χάνα αρχίζει να σπάει
Σύντομη περιγραφή: Η Χάνα και ο Ντανίλο πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο. Η Χάνα τον φλερτάρει, αλλά στην αρχή ο Ντανίλο είναι ψυχρός και επιφυλακτικός, αλλά στη συνέχεια χορεύει μαζί της το Κόλο, έναν ποντεβεδρινό χορό.
Kolo
Σύντομη περιγραφή: Ο βαρόνος Ζέτα θέλει να συζητήσει με τον Ντανίλο και το υπουργικό του συμβούλιο τα επόμενα βήματα στην υπόθεση Γκλαβάρι και προγραμματίζει μια συνάντηση στο περίπτερο. Ο Βαλενσιέν και ο Ρουσιγιόν συναντώνται. Μετά από επιμονή της, ο Ρουσιγιόν θέλει να κάνει πρόταση γάμου στη Χάνα Γκλαουάρι. Ο Rousillon τραγουδά το τελευταίο ερωτικό τραγούδι για τη Valencienne.
Όπως μια ροδαλιά – Bezcala
Σύντομη περιγραφή: Ο Ρουσιγιόν θέλει ένα τελευταίο φιλί. Η Βαλενσιέν θέλει να του το χαρίσει, αλλά διακριτικά στο περίπτερο.
Ο Ρουσιγιόν και η Βαλενσιέν τραγουδούν άλλη μια από τις πλούσιες μελωδίες τους. Πώς είναι δυνατόν ο Λέχαρ να μπόρεσε να δημιουργήσει τόσες πολλές σπουδαίες μελωδίες για αυτή την όπερα;
Sieh dort den kleinen Pavillon – Beczala / Gfrerer
Ο Γκλάβαρι σώζει τον Βαλενσιέν από μια επικίνδυνη κατάσταση
Σύντομη περιγραφή: Ο Ντζέγκους βλέπει τους δύο να μπαίνουν στο περίπτερο. Η Ζέτα εμφανίζεται και θέλει να γίνει η συνάντηση στο περίπτερο. Ο Njegus τον προειδοποιεί ότι ο Roussillon είναι μέσα με μια κυρία. Ίσως είναι η μυστηριωδώς παντρεμένη γυναίκα! Η Ζέτα κλειδώνει αμέσως τις πόρτες του περιπτέρου. Η περιέργειά του είναι τόσο μεγάλη που κρυφοκοιτάζει από την κλειδαρότρυπα … και βλέπει τη γυναίκα του. Θέλει να σπάσει την πόρτα. Στο μεταξύ ο Ντζέγκους έχει παρέμβει και η Χάνα Γκλαβάρι βγαίνει από το περίπτερο για να σώσει τη Βαλένσιαν. Η Ζέτα είναι εντελώς μπερδεμένη και ο Ντανίλο, που στεκόταν δίπλα στη Ζέτα, ξαφνικά ζηλεύει που η Χάνα είχε ραντεβού με άλλον άντρα. Η Χάνα βλέπει τη ζήλια του και θριαμβεύει. Ο Ντανίλο έχει χορτάσει. Θέλει απλά να φύγει και να πάει στο Μαξίμ.
Finale Akt II – Gardiner/Skohus
Η ΕΎΘΥΜΗ ΧΉΡΑ Act III
Σύντομη περιγραφή: Στο παλάτι της Χάνα Γκλάβαρι. Προς τιμήν του Ντανίλο, η Γκλάβαρι έχει προσλάβει Γκριζέτες που χορεύουν καν-καν.
“Ja, wir sind es, die Grisetten”
Το διάσημο ντουέτο ” Lippen schweigen “
Ο Ντανίλο και η Ζέτα διαβάζουν ένα επείγον τηλεγράφημα από τον υπουργό: “Αν τα εκατομμύρια του Γκλαβάρι δεν παραμείνουν στη χώρα, υπάρχει κίνδυνος εθνικής χρεοκοπίας”. Όταν βλέπει τη Χάνα, ο Ντανίλο θέλει να της απαγορεύσει να παντρευτεί τον Ρουσιγιόν. Η Χάνα της λέει την αληθινή ιστορία του περιπτέρου και ο Ντανίλο ανακουφίζεται. Για πρώτη φορά της δείχνει την αγάπη του.
Άλλη μια διάσημη, αθάνατη μελωδία της ιστορίας της οπερέτας. Ο Lehàr εξεπλάγη από τη δημοτικότητα της μελωδίας του “Τα χείλη σιωπούν”. Στην πρώτη εκδοχή της, ήταν απλώς μια μελωδία που σιγοτραγουδούσε, και μόλις τον επόμενο χρόνο προστέθηκε ένα κείμενο.
Lippen schweigen (1) – Güden/Grunden/Stolz
Στην επόμενη έκδοση ακούμε την Elisabeth Schwarzkopf που τραγουδάει υπέροχα κομψά και ο Wächter είναι ένας αυθεντικός Danilo:
Lippen schweigen (2) – Schwarzkopf/Wächter/Matacic
Μπορείτε να ακούσετε ένα ενδιαφέρον ηχητικό ντοκουμέντο από το 1906. Πρόκειται για μια ηχογράφηση με τους τραγουδιστές Louis Treumann και Mizzi Günther, τον Danilo και τη Hanna της πρώτης εύθυμης χήρας. Αυτή η ηχογράφηση έγινε ένα χρόνο αργότερα και πιθανώς δείχνει πώς ακουγόταν η οπερέτα εκείνη την εποχή. Θυμίζει έντονα Vaudeville και προφανώς τραγουδιόταν λιγότερο οπερατικά από ό,τι στη σύγχρονη εποχή.
Lippen schweigen (3) – Treumann / Günther
Σύντομη περιγραφή: Συντομογραφία: Η Ζέτα ενώνεται μαζί τους και ο Ντανίλο μπορεί να ανακοινώσει ότι η Γκλαουάρι δεν θα παντρευτεί τον Ρουσίλον. Η Ζέτα είναι πολύ ικανοποιημένη, αλλά τότε ο ανεμιστήρας επανεμφανίζεται. Ο Ζέτα βάζει τα 2 και τα 2 μαζί και συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για τη βεντάλια της γυναίκας του. Λέει στη γυναίκα του ότι πλέον έχουν χωρίσει και κάνει πρόταση γάμου στη Χάνα για να σώσει την πατρίδα του. Εκείνη πρέπει να τον απογοητεύσει, γιατί σύμφωνα με τη διαθήκη του συζύγου της χάνει τα χρήματα σε έναν γάμο. Η διάθεση του Ντανίλο φτιάχνει ξαφνικά και λέει στη Χάνα το λυτρωτικό “σ’ αγαπώ”. Έτσι η Χάνα καταλαβαίνει ότι δεν τη θέλει για τα χρήματα. Χαμογελάει και προσθέτει ότι σύμφωνα με τη διαθήκη τα χρήματα ανήκουν … στον μελλοντικό σύζυγο. Οι δυο τους πέφτουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η Valencienne ζητά από τον σύζυγό της να διαβάσει το πίσω μέρος της βεντάλιας. Συγκινημένος, διαβάζει: “Είμαι μια αξιοσέβαστη σύζυγος”.
Σύσταση εγγραφής
DG με τους Cheryl Studer, Bo Skovhus και Barbara Bonney υπό τη διεύθυνση του John Eliott Gardiner και τη Φιλαρμονική της Βιέννης.
Peter Lutz, opera-inside, ο διαδικτυακός οδηγός όπερας για την Η ΕΎΘΥΜΗ ΧΉΡΑ / THE MERRY WIDOW του Φραντς Λέχαρ.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!