ADIEU NOTRE PETITE TABLE – aria z opery Manon

Przewodnik online po Arii Masseneta AH FUYEZ DOUCE IMAGES

Przeczytaj ciekawe fakty i posłuchaj wspaniałych filmów na YouTube o słynnej Arii “AH FUYEZ DOUCE IMAGES”.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o operze Manon, kliknij na link do portretu opery

Aria – streszczenie i tło

SYNOPSIS: W seminarium Des Grieux zyskał już opinię utalentowanego kaznodziei. Nie pozwala ojcu odwieść go od poświęcenia życia Bogu. Ale Des Grieux jest dręczony przez obrazy z przeszłości, myśli o Manon, które na próżno próbuje odstraszyć w arii “Je suis seul… ah fuyez douce images”.

Jest to druga wielka aria, jaką Massenet napisał w Manon dla tenora. Podobnie jak aria Dramatu, utwór ten jest introspektywnym odzwierciedleniem jego emocjonalnego świata. Minęły dwa lata, odkąd Manon go opuściła. On wciąż ma obsesję. Po takcie Des Grieux mówi “je suis seul” (jestem sam). Podczas gdy on wychwala swoją wolę służenia Bogu (“C’est le moment suprême”; “j’ai voulu mettre Dieu même”), orkiestra gra muzykę miłosną i zdaje się zaprzeczać Des Grieux.

Jego wizja Manon (“Ah fuyez douce images”) zaczyna się czule i pianissimo. Później muzyka staje się bardziej intensywna, ukazując ból, jaki wciąż wywołują uczucia do Manon. W części środkowej bawi się motywami Manon, a nawet przeklina ją bezimiennie (“Ce nom maudit”; to przeklęte imię). Organy z kościoła towarzyszą mu w nadziei, że uda mu się przezwyciężyć tę obsesję. Ale wkrótce bóle powracają i kończy tę wielką arię pięknym diminuendo.

Aria – tekst obrazów Ah fuyez douce

Je suis seul! Seul enfin!
C’est le moment suprême!
Il n’est plus rien que j’aime
Que le repos sacré que m’apporte la foi!
Oui, j’ai voulu mettre
Dieu même
Entre le monde et moi!

Ah! fuyez, douce image, a my âme trop chère;
Respectez un repos cruellement gagné,
Et songez, si j’ai bu dans une coupe amère,
Que mon coeur l’emplirait de ce qu’il a saigné!
Ah! fuyez! fuyez! loin de moi!
Ah! fuyez! fuyez!
Que m’importe la vie et ce semblant de gloire?
Je ne veux que chasser du fond de ma mémoire…
Un nom maudit! ce nom… qui m’obsède et pourquoi?

J’y vais!
Mon Dieu!
De votre flamme
Oczyść moje serce…
I rozprosz się od niego
L’ombre qui passe encor dans le fond de mon coeur!
Ah! fuyez, douce image, à mon âme trop chère!
Ah! fuyez! fuyez! loin de moi!
Ah! fuyez! loin de moi! loin de moi!

Jestem sam! Wreszcie sam!
To jest najwyższa chwila!
Nie ma nic bardziej, co bym kochał
Niż święty odpoczynek, który przynosi mi wiara!
Tak, chciałem umieścić
Samego Boga
Między światem a mną!

Ach! uciekaj, słodki obrazie, do mej zbyt drogiej duszy;
Uszanuj okrutnie wywalczony odpoczynek,
I pomyśl, że gdybym pił z gorzkiego kielicha,
Że moje serce napełniłoby go tym, co wykrwawiło!
Ach, uciekaj! uciekaj! z dala ode mnie!
Ach, uciekaj!
Cóż mnie obchodzi życie i ten pozór chwały?
Chcę tylko przegonić z dna mej pamięci…
Przeklęte imię! to imię… które mnie opętuje i dlaczego?

Idę tam!
Mój Boże!
Z twoim płomieniem
Oczyść moją duszę…
I rozprosz swym światłem
Cień, który w głębi serca mego wciąż się przewija!
Ach, uciekaj, słodki obrazie, do mej duszy zbyt drogi!
Ach, uciekaj! Uciekaj! Z dala ode mnie!
Ach, uciekaj! z dala ode mnie! z dala ode mnie!

Napisane na tenor liryczny

Rola Des Grieux jest napisana dla tenora lirycznego. Tenor liryczny ma miękki, rozpływający się głos. Głos musi być bogaty i zwinny w tworzeniu melodii. Potrafi z łatwością sięgać wysokich tonów i tworzyć piękne brzmienie. Liryczny tenor musi być w stanie śpiewać zarówno intymne kawałki i bardziej ekscytujące kawałki przekonująco.

Słynne interpretacje AH FUYEZ DOUCE IMAGES

Słyszymy cztery wspaniałe nagrania tego obrazu duszy.

Zaczynamy od Nicolaia Geddy (1925-1987). Był on przede wszystkim tenorem cenionym przez koneserów. Nie był tenorem o silnym i przenikliwym głosie, ale wyróżniał się kunsztem wokalnym i niezwykłą rozpiętością głosu. Był na przykład pierwszym wyborem do niezwykle wysokiej tenorowej roli Arnolda w Wilhelmie Tellu Rossiniego.

Posłuchajmy tej arii z Geddy. Kesting komentuje: “Zawsze udaje mu się połączyć wokalną elegancję z absolutną wiarygodnością, jak w scenie klasztornej: kreuje recytatyw jako monolog zdezorientowanego młodzieńca, który ucieka od swej fatalnej miłości do klasztoru. W arii Des Grieux (a wraz z nim słuchacz) jest owładnięty uczuciem do Manon, w środkowym parlando Gedda ponownie pokonuje samego siebie, podczas gdy rozbrzmiewają akordy organowe – tylko po to, by znów dać się ponieść mistrzowsko pomyślanemu crescendo.”

Je suis seul… ah fuyez douce images (1) – Gedda

Kolejne nagranie jest autorstwa Jonasa Kaufmanna Pochodzi ono z jego płyty z 2007 roku (Romantic Arias), która zebrała znakomite recenzje. Największa pochwała (wielokrotnie cytowana) pochodziła od cenionego krytyka Johna Steane’a z magazynu Gramophon, który widział w Jonasie Kaufmannie kandydata na przyszłego czołowego tenora. Szczególnie wyróżniły się fragmenty Manon.

Również francuscy eksperci byli pełni uznania, z uznaniem odnotowano doskonałą francuską dykcję Niemca.

Je suis seul… ah fuyez douce images (2) – Kaufmann

Następnie ponownie słyszymy Jussi Björlinga w kolejnej porywającej interpretacji.

Je suis seul… ah fuyez douce images (3) – Björling

Na koniec chciałbym dodać do playlisty Tito Schipa. Des Grieux był jedną z jego ulubionych ról. Jak zawsze Schipa urzeka swoim eleganckim głosem, który wyraża ból nieporównywalny z żadnym innym śpiewakiem. Posłuchajcie nagrania z lat trzydziestych.

Je suis seul… ah fuyez douce images (4) – Schipa

Peter Lutz, opera-inside, internetowy przewodnik po operze Ah fuyez douce obrazy z opery Manon