Best of Opera – MEEST BEAUTIFUL liederen voor KOOR – Top 10

Synopsis: Vlinder is thuis. Plotseling klinken er kanonschoten. Het is de Abraham Lincoln. Butterfly is er zeker van dat Pinkerton terugkeert met het schip! Ze gaat naar de tuin en begint samen met Suzuki alle bloemen te plukken en het huis te versieren. Het huis en de bruid moeten versierd worden zoals ze waren op de dag van de bruiloft. Butterfly trekt haar bruidsjurk aan en wacht op Pinkerton.

Het slot van de tweede akte wordt gevormd door het zogenaamde Summ Chorus, een mooi en ongewoon slot. Een koor van sopranen en tenoren neuriet backstage een nostalgische melodie met octaafafstanden, begeleid door een altvioolsolo, pizzicato strijkers, blazers en de rest van het orkest.

Synopsis: Vandaag is de plechtige dag van het proefschot, waarmee Max de positie van erfelijk boswachter moet verwerven. In aanwezigheid van de prins wachten de jagers Max op in de taveerne.

Het beroemde refrein met de blèrende hoorns werd de belichaming van de Duitse Romantiek.hle extatische topnoten te produceren.

Synopsis: In een Siciliaans dorp op zondagochtend. De kerkklokken luiden, het is tijd voor de mis. Een plechtige processie loopt door het dorp.

Leoncavallo liet zich inspireren door Mascagni’s “Gli aranci olezzano” uit “Cavalleria rusticana”, en hij schreef een stuk met de mooiste couleur locale. De koorstemmen imiteren de klokken van de kerk.

Synopsis: Orfeo wil de onderwereld binnengaan. Maar voor een spookachtige grot bij de rivier de Styx, verborgen door rookwolken, dansen de Furiën die de ingang tot de onderwereld bewaken

Gluck schetst een prachtig beeld van de Furies, en de muziek klinkt immens modern. Gedragen door de tremolo van de strijkers en opgezweept door de winden, zingt het koor in unisono geen melodieën, alleen tertsen.

Synopsis: De hoofdheks wil Dido in het ongeluk storten. Roem, liefde en leven moeten haar ontnomen worden. De heksen zijn opgewonden en willen weten hoe dit zal gebeuren. De tovenares legt uit dat een geest in de gedaante van Mercurius aan Aeneas zal verschijnen en hem zal vermanen uit te varen en Italië op te zoeken. Maar eerst willen ze een storm veroorzaken die Dido en Aeneas op de dag van de jacht uit het woud terug naar hun binnenplaats zal drijven. De Furiën voeren een dans uit om dit te vieren.

Dit stuk wordt ook wel “Echo Dance of the Furies” genoemd omdat Purcell korte koorpassages steeds laat herhalen door een koor op de achtergrond als een echo. Een verrassend en charmant effect!

Akte:In het klooster van San Giusto. Monniken zingen een psalm.

De openingsscène van het tweede bedrijf is een geweldige, effectieve kerkmisscène. Het koor van monniken klinkt in het beroemde “chiaroscuro”, de afwisseling tussen licht majeur en donker mineur. De passage doet denken aan de priesterscènes in Nabucco en eindigt met een prachtig pijnlijke cantilena in de strijkers.

Synopsis: De priester roept de Egyptenaren op zich te verzetten tegen de indringers. In een grote massascène zwepen de priester en de koning de menigte op.

Deze passage bevat een grote koorscène met het onweerstaanbare volkslied van de strijdende Egyptenaren.

Synopsis: Leonore is wanhopig op zoek naar haar man in de gevangenis. In de hoop Florestan te zien, laat ze de gevangenen een wandeling maken op de binnenplaats. Maar ze kan hem niet ontdekken.

In het gevangenenkoor horen we al de idylle van de Pastorale, die Beethoven pas twee jaar later zal componeren. Het is een geniale vondst dat Beethoven de hoop van de gevangenen met zulke hartverwarmende muziek componeerde. Geen wonder dat Verdi zich geïnspireerd voelde om veertig jaar later een tweede beroemd gevangenenkoor te componeren.

Luister en kijk naar een magische en hypnotiserend gezongen vertolking door Maria Ewing in de verfilming van Jean-Pierre Ponnelle.

Synopsis: Een plein in het Kremlin. De mensen wachten voor de kerk op de kroningsceremonie. Een processie baant zich een weg naar de kathedraal voor de kroning van de nieuwe tsaar Boris Godoenov.

De scène staat ook bekend als de “Kroningsscène”. Moesorgski werkte lang aan het geluid van de kerkklokken, zijn vriend en vroegere kamergenoot Rimsky-Korsakov hielp hem daarbij. Ze klinken precies aan het begin van de Kroningsscène. De klokken van de orthodoxe kerk hebben een eigenaardige en complexe klank; bovendien heeft het samenspel van de klokken geen harmonische basis. Moesorgski imiteerde de klank van deze klokken met twee akkoorden, die samen een atonaal moment creëren dat een fascinerend effect heeft op de luisteraar. De orkestklokken klinken expressief en modern, en de luisteraar voelt zich 50 jaar vooruitgevoerd in de tijd naar Bartok.

Dan klinkt een prachtig canon-achtig kerkkoor, waarbij Moesorgski een enorm crescendo en extatisch effect creëert met een gestaag toenemende instrumentatie tijdens de herhaling ervan. In het tweede deel van de koorbeweging begint hij met het afwisselen van driekwarts- en tweekwartsmaten, waarmee hij vooruitloopt op een belangrijk stijlmiddel uit latere perioden.