Mozart ukończył dzieło we wrześniu 1791 roku, czyli w roku swojej śmierci, a w listopadzie był już w łóżku chorego i zmarł 5 grudnia. Nie do pomyślenia jest, że ta wspaniała opera powstała w cieniu jego śmierci. Czarodziejski flet stał się w XX wieku najczęściej wystawianą operą w całym repertuarze, a jego popularność jest niezmienna.
Mozart miał napisać Singspiel dla cesarza Józefa II. Spełnił swoje życzenie i napisał pierwsze prawdziwie wielkie dzieło tego gatunku. Jednocześnie wykroczył poza nie i napisał jedno ze swoich wielkich arcydzieł. Stało się ono jednym z jego największych sukcesów w słonecznym okresie jego życia.
Kiedy Mozart pisał “Cosi fan tutte” w 1790 roku, był ekonomicznie zdruzgotany. Napisał tę operę w niewiarygodnym czasie 2 miesięcy, w przedostatnim roku swojej śmierci. Mozart ponownie oferuje nam obfitość melodii. Szczególnie sceny zespołowe, takie jak duety miłosne “soave sia il vento” lub “il mio cor vi dono” pozostają nieśmiertelne.
To, że Da Ponte i Mozart potrafili z tej zawiłej komedii stworzyć arcydzieło, zakrawa na cud. Z “Le nozze di figaro” Mozart nie tylko napisał wspaniałą komedię sytuacyjną z oszałamiającą muzyką, ale także pięć nieśmiertelnych portretów ról dla głównych bohaterów. Czytaj dalej
Chcąc opisać ostateczny efekt współpracy Da Ponte i Mozarta, nie można pominąć superlatyw. “Teatr światowy na poziomie Don Qujote’a i Hamleta” czy “opera oper” to atrybuty słyszane i czytane wciąż na nowo.
