Het Comomeer: Een reisgids voor muziekliefhebbers
Bezoek bestemmingen voor klassieke muziek en operakunst met een historische band. Maak kennis met opwindende ideeën en achtergrondinformatie
0
Kaart en overzicht
Hier vindt u de locaties van alle beschreven bestemmingen op Google Maps.
0
1
Leven en werk van Componisten in de Comomeer regio
De schoonheid van de Boven-Italiaanse meren trok heel wat kunstenaars aan. Puccini schreef hier zijn Manon Lescaut.
1
2
Musea
Twee kleine musea gewijd aan Giuditta Pasta en Ruggero Leoncavallo kunnen worden bezocht.
2
3
Huizen en appartementen van kunstenaars
Prachtige villa’s aan de kust inspireerden de kunstenaars.
3
4
Graven van beroemde muzikanten
In deze streek bevinden zich de graven van Leoncavallo en Pasta.
4
5
Monumenten
De gemeente Moltrasio eert Vincenzo Bellini met een monument
5
Kaart van de bestemmingen van de reisgids regio Comomeer
Zoom in voor bestemmingen in de Comomeer regio:
Vincenzo Bellini
Liefdesnest in Moltrasio
Vincenzo Bellini bracht enkele zomermaanden door aan zijn geliefde Comomeer in de villastad Moltrasio. Hij componeerde er “La straniera” en “La sonnambula” en ontmoette er zijn (getrouwde) minnares Giuditta Turina.
Hij woonde als gast in verschillende villa’s in het exclusieve Moltrasio. Bijvoorbeeld de fantastische Villa Passalacqua (die Churchill en Napoleon Bonaparte betoverde) met zijn prachtige tuin en uitzicht op zee (te boeken). Het dorp eerde de Bellini met een monument.
Villa Passalacqua:
Bellini monument in Moltrasio:
Ruggiero Leoncavallo
Lange jaren in Brissago aan het Lago Maggiore
In 1890 kwam Ruggiero Leoncavallo voor het eerst in het Ticino-dorp Brissago (bij het Comomeer) tijdens een fietstocht. Hij bewaarde het dorp in goede herinneringen huurde er later een huis en 14 jaar later besloot hij er zijn eigen art nouveau-villa te bouwen, het artiestenretraitehuis “Myriam”. Daar ontving hij o.a. de zangers Caruso en Tetrazzini en Eleonora Duse, en schreef hij zijn volgende werken. In de tuin liet hij de markante beelden oprichten van zijn “Roland van Berlijn” en zijn “Zaza”, beide operafiguren. Hij raakte ook bevriend met de excentrieke Antoinette de Saint-Leger, die haar villa had op het Isole di Brissago.
Leoncavallo zette zich ook in voor de bevordering van culturele aspecten in Ticino en Brissago had hem reeds in 1904 met een prachtig eerbetoon tot ereburger verheven. Leoncavallo was altijd gul met zijn geld en met het begin van de wereldoorlog raakte hij in financiële moeilijkheden en moest in 1916 Villa Myriam verkopen. Deze villa werd helaas in 1978 gesloopt.
Franz Liszt
Vlucht naar Bellagio van het schandaal in Parijs
Toen Liszt in Bellagio aankwam, schreef hij in een brief: “Wanneer je het verhaal schrijft van twee gelukkige geliefden, plaats het dan aan de oevers van het Como meer. Ik ken geen plaats die meer aantoonbaar gezegend is door de hemel; ik heb geen andere gezien waar de charmes van een liefdesleven natuurlijker kunnen lijken.”
De 25-jarige Liszt was begin 1835 met de getrouwde Marie d’Agoult en haar dochter naar Genève gevlucht om te ontsnappen aan de vijandigheid van de betere kringen, die dit verbond afkeurden. Bovendien was Marie zwanger en wilden zij niet het schandaal meemaken van het samen baren van een kind in Parijs. Na de maanden in Genève, kozen zij de Villa Bellagio als hun bestemming en brachten daar drie maanden door. Daar werd hun dochter Cosima geboren, die 35 jaar later met Richard Wagner zou trouwen.
Giuditta Pasta
Triomfen in heel Europa
In 1797 werd in Saronno (tussen Como en Milaan) iemand geboren die gedurende meer dan een decennium de belangrijkste operazangeres van Europa zou worden. Giuditta Pasta werd een zangeres met een groot bereik en grote uitvoeringskwaliteiten.
Rossini, Bellini en Donizetti vertrouwden haar hun belangrijkste rollen toe en zij trad als ster op in Napels, Milaan, Wenen, Parijs en Londen. Haar hoogtepunt in de carrière waren de twee formidabele jaren 1830-32 toen zij de triomfantelijke premières gaf van de rollen van Anna Bolena, Norma en Armina (“La Sonnambula”). Pasta woonde haar eerste elf jaar in Saronno en ging daarna naar Milaan om muziek te studeren.
Liefhebber van Bellini (en Donizetti?)
Giuditta Pasta was de muze van Vincenzo Bellini, hij beschouwde haar als de perfecte vertolkster van zijn hoofdrollen. Hij schreef eens toen hij haar zag in Bergamo dat ze hem zelfs na ontelbare voorstellingen nog tranen in de ogen bracht.
Pasta was een van de grootste operazangeressen van de 19e eeuw. Op jonge leeftijd kocht zij het landgoed in Blevio, dat zij op 30-jarige leeftijd tot haar residentie maakte. Bellini kwam vaak naar haar toe vanuit Moltrasio, waar hij zijn compositie- en liefdesnestje had. Ook Donizetti bezocht haar, en verbleef zelfs een maand bij haar toen hij met haar werkte aan “Anna Bolena”.
Met haar rollen als Norma, Anna Bolena of Armina (“La sonnambula”), de beschrijving van haar stem als een sopraan sfogato (“een dramatische coloratuursopraan met een groot stembereik”) en haar sterke acteerkwaliteiten, wordt zij vaak vergeleken met Maria Callas. In Saronno bevindt zich een museum over haar leven (zie ook verderop)
De zangeres Pasta bracht de tweede helft van haar leven door in de villa, overleed op 1 april 1865 op 67-jarige leeftijd en werd begraven op het kleine kerkhof in Blevio.
Giacomo Puccini
Buurman van Leoncavallo
Het kleine Ticino-dorpje Vacallo, bij Chiasso, had de eer om in 1892 twee grootheden uit de operamuziek te ontvangen. Puccini ging tussen 1886 en 1892 verschillende keren naar het zomerverblijf van dit dorp en huurde er een huis.
Op een steenworp afstand was Ruggiero Leoncavallo aan het werk in het hotel van de huidige “Osteria del Teatro”. Beiden hingen affiches uit het raam als teken van hun aanwezigheid, Leoncavallo een clown als teken van “Pagliacci” die net door Toscanini in première was gebracht en Puccini een vuist als teken van Manon (Vuist = “Manone” in het Italiaans), terwijl hij aan het werk was aan “Manon Lescaut“, Leoncavallo schreef zelfs een paar verzen voor zijn collega.
Naar de VOLLEDIGE BIOGRAFIE VAN Puccini
Museo Giuditta Pasta (Collezione Giorgio Cavallari) in Saronno
De stad Saronno eerde haar al door haar theater naar de zangeres te vernoemen en, sinds 2019, met een museum dat mogelijk is gemaakt door een schenking van een verzamelaar. Het museum in Villa Gianetti toont in vijf zalen een collectie met in totaal 667 voorwerpen, schilderijen, litho’s, toneeldecoraties, meubels, partituren en brieven die toebehoorden aan de zangeres en haar familieleden.
Kijkje in het museum:
Adres: 20, Via Roma, 21047 Saronno (geen website)
/av_content_slide]
Na de overbrenging van de stoffelijke resten naar Brissago werd in 2002 een museum ingericht in een oud hotel. Dit was mogelijk dankzij de steun van de kunstminnende barones von Münchhausen, die in Brissago haar overleden thuis had gevonden. Het standbeeld van Roland en de Zaza werden gelukkig gered en worden samen met de piano en andere memorabilia tentoongesteld.
De Roland, een geschenk van Wilhelm II, een kopie van de echte Roland in Berlijn:
Franz Liszt in Bellagio
Een droomachtig toevluchtsoord
Toen Liszt in Bellagio aankwam, schreef hij in een brief: “Wanneer je het verhaal schrijft van twee gelukkige geliefden, plaats het dan aan de oevers van het Como meer. Ik ken geen plaats die meer aantoonbaar gezegend is door de hemel; ik heb geen andere gezien waar de charmes van een liefdesleven natuurlijker kunnen lijken.”
De villa die Liszt zo betoverde is een bourgeois paleis met meerdere verdiepingen, gebouwd direct aan het meer in een sobere neoklassieke stijl met een grote Engelse tuin. De tuin werd verhoogd met heuvels en prachtig beplant met bomen en aangevuld met beeldhouwwerken. De prachtige beelden van Béatrice en Dante zouden Liszt geïnspireerd hebben tot het schrijven van een stuk dat hij later uitbreidde tot de Dante Sonate.
Après une lecture du Dante: Fantasia quasi Sonata – Arcadi Volodos
Vandaag kunt u een wandeling maken door de prachtige Engelse tuin en de oranjerie bezoeken, rondleidingen zijn beschikbaar.
Villa Melzi:
Villa Melzi GarDen:
https://giardinidivillamelzi.it/en/home-eng/museum-eng/
Bellagio lijkt het mooist wanneer het vanaf het water wordt benaderd.
Giuditta Pasta bij Como
Villa Roccabruna in Blevio
De oorspronkelijke Villa Roccabruna staat er niet meer. Het huis met een bewogen geschiedenis werd in 1904 herbouwd en herbergt nu een resort.
Villa Roccabruna (historische foto):
Giacomo Puccini in Vacallo
Puccini’s huis
Beide huizen staan er nog steeds, een plaquette herinnert aan Puccini’s bezoeken aan het zomerhuis aan de Via Giacomo Puccini 2, en ter ere van hem heet het hotel van Leoncavallo in die tijd Osteria al Teatro Puccini.
Ruggero Leoncavallo
Graf in Brissago
Leoncavallo verhuisde vervolgens en stierf een paar jaar later in Toscane, waar hij ook begraven werd. Volgens de Brissaghesi had Leoncavallo de wens geuit om in Brissago begraven te worden. 70 jaar later herinnerde men zich dit in Brissago en wilde men het lichaam naar Brissago overbrengen. Men kon echter de onheilspellende brief die deze mondelinge verklaring moest bewijzen, niet vinden. Uiteindelijk stemde Leoncavallo’s laatst overgebleven familielid toe en werd het stoffelijk overschot overgebracht naar zijn huidige begraafplaats, de prachtige kerk van Madonna di Ponte in Brissago. Zijn graf bevindt zich nu in de prachtige portiek met uitzicht op het Lago Maggiore.
Leoncavallos graftombe:
Madonna di Ponte:
Giuditta Pasta
Graf in Blevio
De zangeres Pasta bracht de tweede helft van haar leven door in de villa, overleed op 1 april 1865 op 67-jarige leeftijd en werd begraven op de kleine begraafplaats in Blevio.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!