De online operagids van Glucks aria UNIS DÈS LA PLUS TENDRE ENFANCE
Lees Interessante feiten en hoor leuke YouTube video’s over de beroemde aria “UNIS DÈS LA PLUS TENDRE ENFANCE “.
De aria – synopsis en achtergrond
5 jaar voordat hij “Iphigenia in Tauris” schreef, verhuisde Gluck in 1772 naar Parijs en genoot daar de bescherming van Marie Antoinette, de dochter van de Oostenrijkse keizer, die dezelfde taal sprak als de Duitse Gluck. De latere Franse koningin had in haar Weense jeugd zangles gekregen van Gluck en was (als 18-jarige echtgenote van dauphin Ludwig) al zijn mecenas in Glucks Parijse Iphigenie in Aulis.
De zangcultuur die Gluck in Parijs aantrof moet verschrikkelijk zijn geweest. Marie-Antoinette haalde Gluck binnen, om de Parijzenaars te leren zingen. Zelfs de 22-jarige Mozart, die in 1778 in Parijs was, was niet erg gevleid door de zang in Parijs: “Zingen! – oimè! – Als geen enkele Française Italiaanse aria’s zong. Ik zou haar haar Franse blubber nog vergeven, maar goede muziek bederven is onverdraaglijk … Ze zingen niet, ze schreeuwen uit volle borst.” Gluck was ook zeer geïrriteerd door de Franse zangkunst. Tegen zijn Parijse Orpheus zei hij: “Ongelooflijk, meneer, u schreeuwt altijd als u moet zingen, en als u maar één keer moet schreeuwen, haalt u het nooit!”
De hervorming van de opera, die Gluck 17 jaar eerder was begonnen met de “Orfeo ed Eurydice”, had niet alleen gevolgen voor de dramatische vormgeving, maar ook voor de zangstemmen. Gluck zag grotendeels af van versieringen en de melodische lijnen werden rechtlijniger. De rollen van zijn opera waren niet de groteske en gestencilde van de Italiaanse opera, maar edele personages van vlees en bloed.
Synopsis: Agamemnon, die de Grieken leidde tegen de Trojanen, werd gedwongen zijn dochter Iphigenia te offeren aan de godin Diana om zijn leger gunstige winden te bezorgen. Hij verzette zich, maar Iphigenia was bereid zich te offeren in Aulis. Diana, ontroerd door haar sublimiteit, nam Iphigenia en maakte haar in het geheim priesteres op het eiland Tauris. Agamemnons vrouw Clytemnestra doodt haar man uit wraak voor het verlies van haar dochter. Orest, woedend over de moord op zijn geliefde vader, doodt zijn moeder. Toen Orest het orakel vroeg hoe hij voor de matricide kon boeten, stuurde het hem naar Tauris zonder hem over zijn zuster te vertellen. Orest is nu op weg naar het eiland, samen met zijn trouwe vriend Pylades. Daar worden de twee door de soldaten van de heerser Thoas gearresteerd en in een cel gestopt. Daar wachten de twee vrienden op de dood die hen te wachten staat. Orest is geschokt dat hij zijn vriend naar zijn dood heeft geleid. Maar Pylades wil er niets van horen, hij is er trots op samen met zijn vriend te sterven. Nostalgisch denkt hij terug aan de vriendschap die sinds hun kindertijd heeft geduurd.
De aria begint in piano en in een intieme stemming. Het orkest opent teder met pijnlijk zoete sexten:
De cantilena moet in legato worden gezongen. Het beweegt zich in een smal toonbereik en kent geen expressieve sprongen. Om de spanning van de aria te behouden moet de zanger elke frase kleur en leven geven.
Het verlangen om in de dood verenigd te worden moet nobel gezongen worden en leidt tot een hoge Gis op “réunir”.
Het middendeel leidt terug naar de tedere stemming van het begin:
Het leidt tot een climax, “La mort même est une faveur” (De dood zelf is een gunst), die in een hoger register wordt herhaald en de troostende pijn moet tekenen die de uitweg uit de dood de twee doet ervaren.
Het elegische stuk eindigt troostend.
Al met al biedt de aria geen grote technische moeilijkheden.
Geschreven voor een “lyrische tenor”
De rol van Pylades is geschreven voor een lyrische tenor. De lyrische tenor heeft een zachte, smeltende stem. De stem moet rijk en beweeglijk zijn in het creëren van melodieën. Hij kan met gemak de hoge noten bereiken en een mooie klank creëren. De lyrische tenor moet zowel intieme stukken als spannendere stukken overtuigend kunnen zingen.
De aria – de tekst van UNIS DÈS LA PLUS TENDRE ENFANCE
Unis dès la plus tendre enfance
Nous n’avions qu’un même désir:
Ah! mon cour applaudit d’avance
Au coup qui va nous réunir!
Le sort nous fait périr ensemble,
N’en accuse point la rigueur;
La mort même est une faveur,
puisque le tombeau nous rassemble.
Verenigd sinds onze tederste jeugd,
hadden we slechts één en hetzelfde verlangen.
Ah! Mijn hart juicht bij voorbaat…
de slag die ons zal herenigen!
Het lot bepaalt dat we samen zullen sterven:
verwijt de hardheid ervan niet.
De dood is zelf een gunst,
omdat het graf ons verenigt.
Bekende interpretaties van UNIS DÈS LA PLUS TENDRE ENFANCE
We horen deze aria in drie interpretaties.
Fritz Wunderlich wist deze aria de glans te geven die het nodig heeft. Pylades’ pijn en vertrouwen van krijgen een prachtige adel en intensiteit. Het wordt in het Duits gezongen (naar Glucks latere bewerking voor Wenen).
Nur einen Wunsch, nur ein Verlangen (1) – Wunderlich
De stem van Georges Till (1897-1984) heeft een bijzondere charme. Een klein vibrato, een heldere stem en een voortreffelijke toon laten de aria in het mooiste licht verschijnen. Vooral zijn Franse dictie is natuurlijk en bewijst dat de taal geschikt is om te zingen, ook al maken veel zangers sommige stukken moeilijk te verdragen met hun onnatuurlijke en slechte uitspraak.
Unis dès la plus tendre enfance (2) – Thill
De Zweed Gedda werd beschouwd als de beste “Franse” zanger van zijn generatie.
Unis dès la plus tendre enfance (3) – Gedda
Peter Lutz, opera-inside, de online operagids bij de aria “UNIS DÈS LA PLUS TENDRE ENFANCE” uit de opera Iphigenia in Tauris van Christoph Willibald Gluck.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!