Cosi_fan_tutte_Mozart_3_immortal_pieces_of_opera_music_Hits_Best_of

De opera is gebaseerd op het duivelse libretto van Lorenzo da Ponte. Aan de oppervlakte is het een komedie over een verachtelijk spel. En Mozart goot er zijn meest tedere melodieën over uit. Toen Mozart “Cosi fan tutte” schreef in 1790, was hij economisch aan lager wal geraakt. Hij schreef deze opera in een ongelooflijke 2 maanden in het voorlaatste jaar van zijn leven. Mozart biedt ons opnieuw een rijkdom aan melodieën. Vooral de ensemblescènes zoals de liefdesduetten “Soave sia il vento” of “Il mio cor vi dono” blijven onsterfelijk.


 
 
 

 
 
 

De grote afscheidsscène – “Soave sia il vento”

Dit trio is een van Mozarts absolute topstukken op vocaal gebied, hij voert ons mee naar een bovennatuurlijke wereld. Mozart begeleidt de drie stemmen met gedempte violen die zachte golven imiteren. Daarbij de stille pizzicati van de lage strijkers en een lange gebogen lijn van de altviool, die de verstilling van het landschap tekent.

U hoort deze tercet van een vertolking door Christa Ludwig en Elisabeth Schwarzkopf, twee grote artiesten, en Walter Berry. Deze opname is afkomstig van de legendarische Cosi fan tutte opname geproduceerd door Walter Legge.

Soave sia il vento – Schwarzkopf / Ludwig / Berry.

 

 
 
 

 
 
 

Come scoglio – Fiordiligi’s “Rock Aria”

Dit stuk van Fiordiligi is een van de moeilijkste aria’s van Mozart ooit. Het toonbereik van de aria is groot, bijna twee octaven, en vaak vallen er meerdere sprongen in dezelfde frase. Bijvoorbeeld in het eerste deel, helemaal aan het begin in de tweede regel in “Contro venti e tempesta” om het dramatische karakter van Fiordiligi’s uitspraak “als een rots onwankelbaar” (“Come scoglio”) te onderstrepen. In het tweede deel (“Cosi ognor”) horen we de romantische, verrukte Fiordiligi. In het derde deel zingt zij met grotere vastberadenheid de passage “Come scoglio” (alleen de dood is in staat het sentiment te keren). De aria eindigt met een prachtige maar veeleisende passage met veel coloraturen, die in een snel tempo en met veel intensiteit gezongen moet worden en soms in een zeer hoog register.

Fiordiligi was één van de vijf centrale rollen die Elisabeth Schwarzkopf in haar leven speelde (samen met de Marschallin, Donna Elvira en de twee gravinnen in “Le nozze di Figaro” en “Capriccio”). Haar zangstijl en stem waren perfect geschikt voor deze rollen. Misschien was er geen grotere Fiordiligi dan Elisabeth Schwarzkopf.

Come scoglio – Schwarzkopf.

 

 
 
 

 
 
 

De romantische aria van de Albaniër in vermomming – “Un aura amorosa”

Deze aria is een lyrisch rustpunt. Begeleid door gedempte violen en warme basklanken, zingt Ferrando een romantische aria.
Ferrando’s aria “Un’aura amorosa” behoort tot de exclusieve kring van hoogtepunten uit de opera. Luister naar de aria vertolkt door Léopold Simoneau van de Karajan opname. Kesting: “De Karajan-opname is een van de grote Mozart-opnamen van de eeuw. Hij is meer dan technisch volmaakt, namelijk wonderbaarlijk in zijn levendigheid en subtiliteit. Simoneau zingt zijn partij met een onbeschrijflijke tonale zoetheid.”

Un aura amorosa – Simoneau

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *