De online operagids over DIE WALKÜRE
“De Walkure” biedt een schat aan grootse scènes die behoren tot de allergrootsten uit de hele operaliteratuur. Eerst en vooral de afscheidsscène van Wotan en het geluk in de liefde van Sieglinde en Siegmund.
OVERZICHT EN SNEL TOEGANG
Inhoud
Highlights
Ein Schwert hiess mir der Vater
Winterstürme wichen dem Wonnemond
Nun zäume dein Ross, reisige Maid!
Ritt der Walküren (Hojotohe)
So fliehe denn eilig und fliehe allein!
Leb wohl, du kühnes herrliches Kind (Finale)
HOOFDROLLEN en SYNOPSIS VAN DE WALKURE IN 4 MINUTEN
Wat is er tot nu toe gebeurd
Voorbereidende gebeurtenissen
Synopsis van Rheingold
Synopsis van “De Walkure”
Premiere
Bayreuth, 1876
Libretto
Richard Wagner, gebaseerd op een grote verscheidenheid aan primaire bronnen. De belangrijkste zijn: Griekse mythologie, de Noordse Edda saga en Völsung saga, en het Duitse Nibelungenlied.
De hoofdrollen
Siegmund, zoon van Wotan en broer van Sieglinde (Tenor) - Sieglinde, vrouw van Hunding en zus van Siegmund (Sopraan) - Brünnhilde, Walkure en dochter van Wotan (Sopraan) - Wotan, god, heerser over de wereld, op zoek naar de ring (Bariton) - Hunding, echtgenoot van Sieglinde (Bas)
Opname-aanbeveling
DECCA met Jon Vickers, Birgit Nilsson en George London o.l.v. Erich Leinsdorf en het Londens Symfonie Orkest.
Commentaar
De interpretatie en veel meer informatie
In het overkoepelende portret bij de ring presenteer ik de verschillende benaderingen van de interpretatie van het werk. Om ze te lezen, klik op de link hieronder. Bovendien vindt u daar nog veel meer informatie over geschiedenis, interpretaties, theorie van leidmotieven enz.
Link naar het Portret van “De ring van de Nibelung”
Drie belangrijke hoogtepunten van de ring
In de Walkure beleven we enkele van de absolute hoogtepunten van de Ring, die tot de schitterendste behoren die de operaliteratuur heeft voortgebracht:
- De liefdeswaanzin van de broers en zusters Siegmund en Sieglinde, waarin zij inzien dat zij voor elkaar bestemd zijn (“Winterstürme wichen dem Wonnemond”, “Du bist der Lenz”)
- De zwaardscène (“Deines Auges Glut…Nothung “)
- Het begin van de “incarnatie” van Brünnhilde en het afscheid van Siegmund (“Sieh auf mich”)
- en Wotans verbrijzelende afscheid van zijn lievelingsdochter Brünnhilde (“Leb wohl du kühnes herrliches Kind”).
Ontstaansgeschiedenis en eerste opvoering
Wagner had het libretto al twee jaar eerder voltooid, toen Wagner in de Zürichse jaren van 1854 begon met het componeren van De Walkure. Wagner’s creativiteit werd weer aangewakkerd door zijn kennismaking met Mathilde Wesendonck, en de eerste akte verliep goed. Voor het tweede bedrijf worstelde Wagner lange tijd met de grote monoloog van Wotan. In 1856 was hij in staat de partituur af te maken.
Wagner wilde de Walkure niet aan de mensheid presenteren voordat zijn Theater van de Toekomst als onderdeel van een integrale Ring-voorstelling klaar was. Maar Ludwig II wilde niet wachten tot een onbestemde dag in de toekomst. Hij bezat de rechten en de bladmuziek en gaf opdracht tot een opvoering in München. Na Wagners schandelijke intriges tijdens de voorbereidingen voor de première van de Rheingold, werd de Walküre geheel zonder Wagners medewerking voorbereid en uitgevoerd. De première vond plaats op 26 juni in het National Theater in München. Het werd een triomfantelijk succes. Een groot deel van de muziekwereld (Brahms, Saint-Saens, Liszt) was op bedevaart naar München gekomen om het werk te zien. Alleen Wagner en Cosima bleven in Tribschen en mokten; het schijnt dat hij Ludwig liever een fiasco dan een succes had toegewenst.
De rol van Brünnhilde
Een levenslang thema van Wagner was het zoeken naar geschikte zangers voor zijn werken. Onder de financiële steun van zijn weldoener Ludwig droomde hij van een zangersacademie die de volgende generatie zangers zou opleiden die zijn werken zouden kunnen uitvoeren. Toen hij nog in Bayreuth was, klaagde hij: “Wat heb ik eraan als ik noten schrijf, hoe mooi ook, en geen zanger kan vinden die weet hoe hij ze moet zingen?” Een van de moeilijkste Wagner-rollen is Brünnhilde. In “De Walkure” verschijnt zij voor het eerst en wordt zij de hoofdpersoon van de hele Ring. Zij is een dochter van Wotan en Erda en één van de acht Walkure’s. Het woord Walkure komt van “Wal” (oorlog) en “Küre” (de keuze), wier taak het is de gevallen helden naar Walhalla te brengen. Zij is de lievelingsdochter van Wotan en verliest door haar ongehoorzaamheid haar status als god, maar wordt daardoor in “Siegfried” en “Götterdämmerung” een vrij, liefhebbend mens. Muzikaal gezien is zij, naast Isolde, de grootste zeer dramatische rol in Wagners repertoire. Als je goed kijkt, bestaat de Brünnhilde van de Ring uit drie verschillende rollen. De Brünnhilde van de “Walküre” is de middelste maar meest veelzijdige rol, terwijl die van de “Götterdämmerung” vrij laag is en die van de “Siegfried” zeer hoog. De rol is moeilijk te casten, de druk op de stem is enorm, het vereist een groot volume en de zanger moet vele jaren ervaring hebben. Het gevolg is dat de keuze van zangers altijd beperkt is en dat veel zangers hun stem al op betrekkelijk jonge leeftijd verpesten. Beroemde Brünnhilde waren Kirsten Flagstadt, Astrid Varnay, Martha Mödl en Birgit Nilsson (in de Solti Ring), Gwyneth Jones (in de Chéreau Ring), in recentere tijden kan men Nina Stemme noemen.
Liefde tussen broers en zusters en de relatie tot “Tristan”
Natuurlijk was de incestscène van het eerste bedrijf een schandaal. Wagner had het thema van de liefde tussen broers en zusters of van de zusterlijk offerdood echter reeds in verschillende vroegere werken (“Die Sarazenin,” “Die Feen,” “Rienzi”) aangesneden, maar incest was nooit zo openlijk muzikaal en dramatisch uitgebeeld als in “De Walkure”. Bovendien was er het overspel van Sieglinde. Met dit laatste was “De Walkure” zoiets als de voorloper van “Tristan en Isolde”, het tweede grote overspel van Wagners muziekliteratuur. Ten tijde van de compositie was Wagner reeds een relatie begonnen met Mathilde Wesendonck, de vrouw van zijn beschermheer Otto, en het lijdt geen twijfel dat toen hij in 1854 de eerste akte van “De Walkure” componeerde, zijn gedachten reeds bij deze vrouw waren, die tien jaar later zijn inspiratiebron werd voor Isolde. Wagner, die getrouwd was met Minna Planner, schreef op de originele partituur het onheilspellende “G.S.M.” – wat betekent “Gezegend zij Mathilde”).
DE WALKURE Acte I
Het voorspel
Synopsis: In een dicht woud tijdens een orkaanachtig onweer. De gewonde Siegmund is op de vlucht.
Met eenvoudige middelen tekent Wagner een aangrijpende opening van de opera. Met tremolo strijkers beschrijft hij Siegmunds dramatische vlucht, en met gestippelde lage strijkers en flitsende koperinterrupties schildert hij het onweer.
U ziet twee aangrijpende interpretaties met grote dirigenten (Erich Leinsdorf en Wilhelm Furtwängler).
Vorspiel (1) – Leinsdorf / LSO
Vorspiel (2) – Furtwängler / Wiener Philharmoniker
Synopsis: Met zijn laatste restje kracht zoekt hij zijn toevlucht in een eenzaam huis. Het is het huis van Hunding en zijn vrouw Sieglinde. Sieglinde heeft medelijden met de vreemdeling en geeft hem wat te drinken.
Wes Herd dies auch sei, hier muss ich rasten – Vickers / Janowitz
Synopsis: Hunding komt thuis. Bedachtzaam herkent hij de gelijkenis van Sieglinde en de vreemdeling en wil diens verhaal horen. Siegmund vertelt dat hij op een dag thuiskwam en zijn moeder dood aantrof. Het huis was afgebrand en er was geen spoor van zijn tweelingzus. Later hoorde hij dat zijn zusje gedwongen was uitgehuwelijkt en hij probeerde haar te redden. Op dat moment herkent Hunding Siegmund als zijn aartsvijand, op wie hij deze nacht had gejaagd. Volgens de traditie verleent hij Siegmund gastvrijheid en daagt hem uit tot een duel de volgende dag.
Met de intrede van Hunding wordt de magische sfeer weggevaagd. Het Hunding-motief weerklinkt met zijn brede staccato’s.
Muzikaal citaat “Hunding Motiv”
Synopsis: Hunding en Sieglinde gaan naar hun slaapkamer. Siegmund is zonder wapen overgeleverd aan de vijand. Hij herinnert zich dat zijn vader hem ooit een zwaard heeft beloofd. Verlangend denkt hij aan de vrouw die hem zo vreemd aantrok.
Nu begint Siegmund zijn grote monoloog “ein Schwert hiess mir der Vater” (Mijn vader heeft mij een zwaard beloofd). Trots weerklinkt al snel het zwaardmotief in de wind:
Musicaal citaat “Zwaardmotief”
Met een krachtige stem roept Siegmund de clan van de Wälse op om hem aan het zwaard te helpen.
Ein Schwert hiess mir der Vater – Kaufmann
U kunt de passage “Ein Schwert verhiess mir der Vater” in twee andere versies horen. Eén opname is van Mario del Monaco (1915-1982) met een briljante, metalige stem – je hoort pure natuurkracht.
Ein Schwert verhiess mir der Vater (1) – del Monaco
In de mannelijke hoofdrol van Siegmund is er een zanger die alle andere tenoren overtreft: Lauritz Melchior (1899-1973). Als u hem nog nooit gehoord hebt, krijg dan een akoestische indruk van zijn stem met de passage “Wälse”, een beroemd document in de opnamegeschiedenis waar hij de Wälse-roepen vaker zingt met 15 of meer seconden klank!
Wäääääääälse! – Melchior
Synopsis: Als Siegmund zich te ruste heeft gelegd, verschijnt Sieglinde. Zij heeft Hunding een slaappil gegeven en vertelt nu dat zij ooit onder dwang met Hunding getrouwd was en dat een vreemdeling een zwaard in de boom hees en het beloofde aan de sterkste die het eruit kon trekken. Dat is tot nu toe niemand gelukt en ze laat Siegmund het zwaard zien dat in de boom vastzit. Sindsdien wacht Sieglinde vol ongeduld op de held die haar schande zal wegnemen.
Lotte Lehmann was een van de grote Sieglinde. Zij was technisch niet de beste zangeres, maar combineerde een stem van sensuele schoonheid met de expressiviteit van expressie.
Der Männer Sippe (1) – Lehmann / Melchior / Walter
Luister naar een andere vertolking door Kirsten Flagstadt, een andere grote Wagneriaanse sopraan uit het verleden. Zij zong zowel Sieglinde als Brünnhilde.
Der Männer Sippe sass hier im Saal (2) – Flagstadt / Knappertsbusch
Wagners grote Tenor-aria: “Winterstürme wichen dem Wonnemond”
Synopsis: Een magische kracht trekt de twee samen. De storm is voorbij en de maan straalt op magische wijze aan de hemel.
De muziek verandert plotseling. Na de ontmoeting met Hunding en Sieglinde’s dramatische vertelling, beleven we Siegmund in een lyrische passage. Wagner componeerde voor dit liefdeslied een cantabile, zoals we dat nergens anders in de hele Ring meemaken. Op “Italiaanse” wijze, begeleid door gedempte strijkers en wiegende triolen, ontvouwt zich een lyrische aria.
In het dromerige “Winterstürme wichen dem Wonnemond” zijn niet minder dan vier grote Siegmunds te horen. Laten we beginnen met de grootste wagneriaanse tenor Lauritz Melchior.
Winterstürme wichen dem Wonnemond… Du bist der Lenz (1) – Melchior / Walter / Lehmann
Vervolgens hoort u Franz Völker (1899-1965) die een van de grootste Lohengrin en Siegmund van de eeuw was. Hij zong in zijn carrière regelmatig Italiaanse opera’s en combineerde de vocale kracht van een heldentenor met lyrisch vocalisme. Zijn bel canto-stem contrasteerde aangenaam met de zogenaamde “bell canto” (bel = blaffen), het onnatuurlijke, consonant-spuwende sprechgesang uit de Cosima Wagner-jaren in Bayreuth.
Zijn biografie was nauw verbonden met de opkomst van het Derde Rijk. Zijn biografie van deze jaren was ambivalent, aan de ene kant leek hij op het prototype van de Noordse held, wat hem samen met zijn geweldige stem tot een favoriet van het publiek maakte. Hij was Hitlers favoriete tenor in de vooroorlogse jaren 1933-1940 en genoot zijn bescherming. Hij had die ook nodig, want zijn privé-leven bood aanzienlijke aanvalsmogelijkheden. Hij was getrouwd met een vrouw met Joodse wortels. Hij verdedigde haar tot het einde van het nazi-tijdperk en zij overleefde de oorlogsjaren. Dat zou voldoende zijn geweest om hem het optreden te verbieden, maar Völker werd bovendien in 1938 veroordeeld wegens homoseksuele handelingen, wat in het Derde Rijk gelijk stond aan een strafbaar feit. Hitlers persoonlijke bescherming beschermde hem tegen een verbod om op te treden.
Winterstürme wichen dem Wonnemond (2) – Völker
Placido Domingo’s stem schittert het mooist in deze aria; hij was een briljante, voortreffelijke Siegmund.
Winterstürme wichen dem Wonnemond (3) – Domingo
Eindelijk, een prachtige vertolking door Jonas Kaufmann.
Winterstürme wichen dem Wonnemond (4) – Kaufmann
Synopsis:Als Siegmund over zijn clan vertelt, herkent Sieglinde haar broer, die ze al zo lang niet meer had gezien….
Du bist der Lenz – Flagstadt
De beroemde zwaardscène
Synopsis: Ecstatisch noemt ze hem Siegmund. Opgewonden gaat Siegmund naar de boom en grijpt het zwaard en met een machtige ruk trekt hij het eruit. Er is geen twijfel meer mogelijk, Siegmund is van de stam van de Wälse en Sieglinde openbaart zich aan hem als zijn zuster. De twee kussen elkaar hartstochtelijk. Bij zonsopgang ontvluchten ze samen het huis.
Wagner doorbrak in deze opera twee taboes: incest en overspel. Voor hem lag de nadruk niet op de daad of op het schandaal. Waar het hem om ging was dat met Siegfried een bloedzuivere held is geboren.
We horen deze beroemde scène in de vertolking van Lauritz Melchior. Volgens vele kenners “is er nooit eerder zo’n krachtige tenorstem geweest, zo donker getimbreerd en tegelijk zo briljant, en tot op de dag van vandaag heeft hij geen opvolger gevonden” (Scott).
Deines Auges Glut…Nothung – Melchior / Lehmann
DE WALKURE Acte II
Synopsis: In het rijk van de goden: Wotan heeft Brünhilde naar Walhalla geroepen. Zij moet Siegmund bijstaan in het duel met Hunding, omdat hij Siegmund de Ring wil laten veroveren.
Het korte voorspel van de tweede akte begint met reminiscenties uit de eerste akte. Eerst horen we het zwaardmotief, dat overgaat in het liefdesmotief van Sieglinde en Siegmund:
Muzikaal citaat “Het liefdesmotief van Sieglinde en Siegmund”
Vervolgens horen we voor het eerst het motief van de Rit der Walkureën. Na de entree van Wotan horen we de beroemde strijdkreet van de Walkure’s “Hojotoho”.
Luister naar deze passage met Birgit Nilsson in de rol van Brunhilde. Birgit Nilsson was een begenadigd Wagner-zangeres met haar “vocale kracht”. Zij was de leidende “hoge dramatische” van de na-oorlogse periode en daarmee de opvolgster van Kirsten Flagstadt.
Nun zäume dein Ross, reisige Maid – Londen / Nilsson / Leinsdorf
Kirsten Flagstadt was de grootste Brunhilde van de jaren dertig. Haar stem was rijk en krachtig en tegelijkertijd soepel en glorieus. Haar optredens in de Metropolitan Opera, meestal met Lauritz Melchior, werden legendarisch. “Kirsten Flagstadt bereikte een nieuwe standaard van populariteit voor zichzelf en het Wagner-repertoire, zozeer zelfs dat er critici waren die de Amerikaanse Wagneriaanse zorg verdeelden in de tijdperken ‘voor en na Kirsten’ (Fischer, Grosse Stimmen).” We horen het fragment van Brünnhilde’s strijdkreet.
Brünnhildes strijdkreet – Flagstadt
En nog een derde Brünnhilde van Nina Stemme (ook een Scandinavische), de meest gerenommeerde Brünnhilde van de jaren 2010.
Brünnhildes strijdkreet- Stemme
Synopsis: Wotans vrouw Fricka gaat naar haar man en eist dat hij Hunding steunt, aangezien Wotan Siegmund bij een andere vrouw had verwekt. Als hoedster van het huwelijk kan Fricka deze heiligschennis niet accepteren; bovendien ondermijnt hij met zijn plan zijn eigen wetten.
Dus ist es denn aus mit den ewigen Göttern – Ludwig
Synopsis: Wotan roept Brünnhilde bij zich. Ze heeft Wotan nog nooit zo verdrietig en gedeprimeerd gezien. Hij vertrouwt haar het verhaal van de ring en de verdragen toe. Diep bedroefd beveelt hij Brünnhilde dat Siegmund in het duel moet sterven.
Wotans grote soliloog wordt ingeleid door sombere, lege bassen. Het is het meest gedetailleerde verslag van de voorgeschiedenis van de Ring. Het verhaal wordt herhaaldelijk becommentarieerd door leidmotieven uit het orkest. Dit deel is vaak bekritiseerd vanwege zijn lengte. Het is het drama van Wotan, die de absolute heerser is maar de “minst vrije van allen” omdat hij gebonden is aan zijn contracten en zijn plan ziet mislukken omdat Fricka genoeg heeft van de buitenechtelijke escapades van haar godenman.
Als junger Liebe Lust mir verblich – Londen
Brünnhilde bewandelt de weg om een voelend mens te worden
Synopsis: Brünnhilde wil hem tegenspreken, maar met een vernederend gebaar van macht legt hij zijn dochter het zwijgen op en beveelt haar te gehoorzamen. Brünnhilde gaat op weg om zich bij de twee voortvluchtigen te voegen. In een rotsachtig gebied rusten Siegmund en Sieglinde uitgeput uit. Hunding en zijn wrekers zitten hen op de hielen. Als Sieglinde uitgeput in slaap valt, verschijnt Brünnhilde. Zij kondigt Siegmund aan dat hij het gevecht met Hunding niet zal overleven. Als beloning belooft ze hem toegang tot het Walhalla om zich bij zijn vader Wotan en zijn zusters de Walkureën te voegen. Maar als Siegmund hoort dat Sieglinde niet bij hem zal zijn en verder zal moeten leven, verklaart hij zonder omhaal dat hij er in dat geval zelfs niet aan zou denken Brünnhilde naar Walhalla te volgen, maar liever zou sterven, desnoods zelf zijn geliefde Sieglinde doden, dan met haar te moeten scheiden. Zelfs de hint van Brünnhilde dat Sieglinde zwanger is, weerhoudt Siegmund er niet van: hij trekt zijn zwaard en waagt een poging Sieglinde te doden. Dit gebaar ontroert Brünnhilde zodanig dat ze medelijden voelt en besluit Siegmund te steunen in zijn strijd tegen Hunding.
Dit gedeelte beschrijft de eerste ontmoeting tussen een goddelijke en een menselijke figuur. Brünnhilde, de godin van de oorlog, voelt voor het eerst medelijden, een gevoel dat haar voordien onbekend was. Om de betekenis van het moment te onderstrepen, maakt Wagner prominent gebruik van de zogenaamde “Wagner-tuba’s”, die speciaal voor de Ring werden gebouwd. In een plechtig, afgemeten tempo verschijnt Brünnhilde aan Siegmund als een engel des doods, en de tuba’s spelen u het aangrijpende motief van het noodlot.
Muzikaal citaat “Noodlotmotief”
Dit motief van het noodlot vormt de basis voor het tweede belangrijke motief, dat gedurende de hele scène aanwezig blijft:
Musicaal citaat “Motief van de aankondiging van de dood”
Sieh auf mich – Nilsson / King
Het duel van Siegmund en Hunding
Synopsis: De hoorns kondigen de komst van Hunding aan, en Siegmund maakt zich op voor de strijd. Brünnhilde is ongehoorzaam aan Wotan en belooft Siegmund te helpen in de strijd. Als Hunding en Siegmund tegenover elkaar komen te staan en het gevecht begint, grijpt Wotan in en vernietigt Siegmunds zwaard. Hunding steekt de ongewapende Siegmund neer. Terwijl hij triomfantelijk Siegmunds bloed drinkt, doodt Wotan Hunding. Brünnhilde neemt de overblijfselen van het zwaard en vlucht met Sieglinde op het paard Grane.
De finale van het tweede bedrijf begint met tedere tonen als Sieglinde ontwaakt. Maar al snel kondigen de galmende hoorns de komst van Hunding aan. Als de twee mannen zich opstellen voor een duel, gaat alles heel snel. Eerst werpt Sieglinde zich tevergeefs tussen de twee in, en onmiddellijk daarna verschijnt Brünnhilde, begeleid door het Walkure-motief in de kopers, om Siegfried te steunen. Tenslotte verschijnt Wotan, die de speer van Brünhilde afpakt en daarmee Siegmunds zwaard vernietigt, zodat Hunding de wapenloze Siegmund kan neersteken. Onder begeleiding van twee lugubere akkoorden sterft Siegmund. De muziek wordt rustiger. Wotan rouwt om Siegmund en besluit Brünnhilde te straffen. Hij doodt Hunding en met een wilde, geagiteerde koperscène eindigt deze akte.
Zauberfest bezähmt ein Schlaf – London / Vickers / Nilsson / Ward / Brouwenstin
DE WALKURE Acte III
De rit van de Walkuren
Synopsis: Brünhilde en Sieglinde zijn naar Walhalla gevlucht om hulp te zoeken bij hun zuster Walkuren.
Het derde bedrijf begint met de zogenaamde Walkure rit. De zeven zusters worden gezien terwijl ze bebloede, gedode krijgers naar Walhalla slepen. Een onweersbui woedt en de Valkyrie’s roepen hun strijdkreet “Hojotoho”.
Hojotoho! Hojotoho! Heiaha! Heiaha! – Jankowski
De grote scène van Sieglinde’s afscheid van Brünnhilde
Synopsis: De zussen zijn ontzet dat Brünnhilde de wil van hun vader heeft getrotseerd en weigeren te helpen. Brünnhilde geeft Sieglinde de resten van Siegmunds zwaard en kondigt haar aan dat ze een held zal baren, Siegfried genaamd. Ze geeft haar het paard Grane, zodat ze naar het oosten kan vluchten en zich voor Wotan kan verbergen in het woud van Fafner. Zijzelf zal Wotans wraak afwachten.
In deze dramatische scène, waarin de zwangere Sieglinde wanhopig een schuilplaats zoekt, onthult Brünnhilde haar dat de vrucht van haar liefde voor Siegmund een held zal zijn; glorieus weerklinkt voor het eerst het Siegfried-motief:
Muzikaal citaat “Siegfried-motief“
Dan overhandigt ze Sieglinde de resten van Siegmunds zwaard. Brünnhilde is nu overmand door emotie over Brünnhilde’s onbaatzuchtigheid en ze zingt over het kleurrijkste orkest, het stralende liefdesverlossingsmotief:
Musicaal citaat “Liefdesverlossingsmotief”
Dit motief zullen we pas weer tegenkomen aan het einde van de Ring; het sluit de Godenschemering en daarmee het hele werk af.
So fliehe denn eilig und fliehe allein! – Nilsson / Brouwenstijn
Wotans bestraffing van Brünnhilde – de grote afscheidsscène
Synopsis: Brünnhilde heeft het bevel van Wotan getrotseerd. Wotan verbant haar uit Walhalla en ontneemt haar haar status als god. Hij waarschuwt haar zusters dat wie haar benadert hetzelfde lot zal treffen. Wotan wil haar laten inslapen op een pad, waar de weerloze is overgeleverd aan de genade van de eerste de beste man. Wotan verjaagt de Walkure’s. Nu alleen met haar vader, doet Brünnhilde een beroep op hem om ter bescherming een vuur rond haar slaapplaats te leggen, zodat alleen een held haar kan halen. Wotan is nu overmand door emotie over het verlies van zijn favoriete dochter en de twee vallen elkaar in de armen. Met een tedere kus op haar voorhoofd brengt Wotan Brünnhilde in slaap en hij draagt Loge op een muur van vuur rond Brünnhilde’s slaapplaats te bouwen.
Het afscheid van Wotan van Brünnhilde is een van de grote scènes van de Ring. Luister hoe Wotan, teder ontroerd, afscheid neemt van Brünnhilde en de muziek oplost in een extatisch slot. Dit muzikale gedeelte wordt gekenmerkt door vele leidmotieven.
Eerst horen we het nostalgische rustplaatsmotief:
Musicaal citaat “Heiligdom-motief“
Dan horen we het Siegfried-motief in de hoorns (“Denn einer nur freit die Braut, der freier als ich, der Gott”). Het wordt gevolgd door het liefdesmotief van Wotan (vanaf 2:55), dat de pijn van het afscheid uitdrukt. Het verschijnt eerst in de blazers en dan, in een overweldigend gebaar van pijn, in de violen:
Muzikaal citaat “Wotan’s-Liefdesmotief”
De lange lyrische scène waarin Wotan Brünnhilde in slaap brengt, eindigt abrupt met het speermotief waarmee Wotan tot actie overgaat:
Muzikaal citaat “Speermotief”
Met het magische vuurmotief steekt Wotan met hulp van Loge het vuur aan rond de slaapplaats van Brünnhilde
Met het contrapunt van verschillende motieven eindigt deze scène prachtig.
Leb wohl du kühnes herrliches Kind – London / Leinsdorf
Bekijk de scène in een andere interpretatie uit een indrukwekkend fragment van een televisie-opname van de beroemde Chéreau/Boulez-productie van de Bayreuth Ring uit de jaren zeventig.
Leb wohl du kühnes herrliches Kind – McIntyre / Jones
Opname-aanbeveling
DECCA met Jon Vickers, Birgit Nilsson en George London o.l.v. Erich Leinsdorf en het Londens Symfonie Orkest.
Peter Lutz, Opera-inside, de online operagids over DIE WALKÜRE van Richard Wagner
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!