Op het toppunt van zijn kunnen en in een creatieve roes van twee maanden componeerde Tsjaikovski zijn meesterwerk op basis van een libretto van zijn broer Modest en een novelle van Poesjkin.


 
 
 

 
 
 

Het grote kwintet

Liza, zijn verloofde, duikt op met haar grootmoeder, de gravin, die tevens haar pleegmoeder is. Ontdaan herkent Hermann in haar zijn onbekende Lisa. De gravin en Liza van hun kant herkennen met verbazing, naast Jeletski, de sinistere vreemdeling die hen al enige tijd achtervolgt.
Tsjaikovski componeerde een groot kwintet voor deze scène. De tekst toont Hermanns ware bedoeling; hij wordt niet in beslag genomen door gedachten aan Lisa, maar is betoverd door de ogen van de gravin, waarin hij zijn onheil bespeurt.
Mne strashno! – Freni / Atlantov / Hvorostovsky / Forrester / Leiferkus

 
 
 
 
 
 

Het korte liefdesduet

Hermann is stiekem het huis binnengegaan. Als hij bij Liza is, wordt er op de deur geklopt en haastig verstopt Hermann zich. De gravin komt binnen. Liza zegt niet te kunnen slapen en de gravin vertrekt weer. Als de gravin weg is, vraagt Liza Hermann te vertrekken. Hermann beweert het doodvonnis te hebben ontvangen en rent naar buiten. Op het laatste moment roept Liza hem terug en bekennen de twee hun liefde.
De spanning stijgt onmetelijk tot Liza op het laatste moment uitroept: “Nee, blijf leven!” en het orkest, dat slechts bleke koperklanken voortbrengt, uitbarst in het jubelende liefdesthema. Maar Tsjaikovski gunt de twee geen uitgebreid liefdesduet in Italiaanse stijl. De extatische liefdesgelofte duurt maar een paar maten.

‘Kto strastno lyubya prodyot / hoe die door brandende hartstocht gedreven / Die, hartstochtelijk liefhebbend – Atlantov / Freni

 
 
 

 
 
 

De prachtige liefdesaria

Het is de hartstochtelijke, wanhopige arioso van Jeletski. Eigenlijk een bijrol, maar het wordt bekroond met de prachtige aria “Ya vas lyublyu”. Jeletski wordt zo een zielsverwant van Lenski uit Onegin, wiens eerlijke liefde door de hoofdpersoon niet wordt beantwoord.

We horen Dmitri Hvorostovsky, die in 1989 internationaal doorbrak met deze rol en later zijn glansrol vond bij Tsjaikovski in Eugene Onegin. In deze aria komen zijn elegante, lange fraseringen prachtig tot hun recht, gezongen met prachtig legato in zijn kenmerkende geschaduwde stem

Ja vas lyublyu / Ik hou van jou – Hvorostovsky

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *