De ontstaansgeschiedenis van de Driestuiversopera was dramatisch. Iedereen verwachtte dat het zou mislukken. Maar de première op 31 augustus 1928 werd een nooit verwacht triomfantelijk succes en maakte Kurt Weill en Bertold Brecht plotseling beroemd. Weill’s melodieën werden populaire hits en het werk werd alleen al in de eerste 5 jaar 10.000 keer opgevoerd.
De beroemde Moritaten van Mackie Messer
Moritaten (waarschijnlijk afkomstig van het woord “moorddaad” of “zedelijkheid”) waren gruwelijke balladen die op kermissen werden gezongen en begeleid werden door violen of draaiorgels.
Vanaf het begin werd het Moritat een populair lied bij uitstek en het beroemdste stuk van de Dreigroschenoper. Interessant is dat dit lied niet in de oorspronkelijke versie was opgenomen en dat het stuk pas op het laatste moment werd geschreven omdat de acteur Harald Paulsen erop stond om als eerste met een lied op te treden.
Het stuk omvat 6 coupletten en begint alleen met begeleiding van harmonium. Bij elk couplet worden meer van de in totaal 9 instrumenten van de band toegevoegd. Weill schrijft in het begin “op de wijze van een draailier”. Het ritme ontwikkelt zich meer en meer tot een foxtrot.
We horen het lied in 2 versies. Eerst die van de eerste Macheath’, Harald Paulsen, aan wie we het bestaan van het stuk te danken hebben.
Der Haifisch, der hat Zähne – Paulsen.
Der Mond über Soho (De maan boven Soho)
Dit nummer is een verrukkelijke karikatuur van de conventionele opera. Terwijl we in Bellini’s Norma (en vele andere opera’s) magische nachten met volle maan meemaken, is de maan boven Soho een groteske grimas aan de nachtelijke hemel.
Anstatt das …Das ist der Mond über Soho (No They Can’t Song)
De opzwepende kanonzang
Er gaat een rilling door de bruiloftsgasten als Tiger-Brown verschijnt, de gevreesde politiechef van Londen. Hij is een oude jeugdvriend van Macheaths en is alleen gekomen om hem te feliciteren. Samen zingen de twee oude oorlogsvrienden een kanonlied.
Het zogenaamde kanonlied is een aangrijpende ragtime met een opzwepend refrein, geschreven in het tempo van de foxtrot.
We horen en zien het duet in de filmversie uit 1931.
John war darunter und Jim war dabei (CANON SONG).
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!