Online operagids en synopsis bij Charles Gounod’s FAUST
Gounod’s Faust is een van de grote opera’s. Het is een meesterwerk met vele aangrijpende scènes die beroemd zijn geworden. De rol van Margeritue is een van de mooiste en meest veeleisende rollen in de operaliteratuur.
Inhoud
♪ Synopsis
♪ Akte I (Studie scène)
♪ Akte II (Kirmesse-scène)
♪ Akte III (Tuin scène, liefde scène)
♪ Akte IV (Scène draaiend rad, scène kerk, duelscène)
♪ Akte V (Walpurgisnacht, kerkerscène)
Highlights
♪ Faites-lui mes aveux (Bloemenaria)
♪ Salut, demeure chaste et pure
♪ Ah! je ris de me voir (Juweel lied)
♪ Déposons les armes (Soldatenkoor)
♪ À l’étude mon maitre (Eindtrio)
Synopsis van FAUST
Première
Parijs, 1859
Libretto
Jules Barbier, Michel Carré, gebaseerd op de gelijknamige roman van Goethe.
Hoofdrollen
Faust, een geleerde (tenor) - Mefisto, duivel (bas) - Margarethe, een jonge vrouw (sopraan) - Valentin, broer van Margarethe (bariton) - Siebel, een jonge man (sopraan) - Marthe, buurvrouw van Margarethe (mezzo-sopraan).
Opname-aanbeveling
WARNER BROTHERS met Cheryl Studer, Richard Leech, Thomas Hampson en José van Dam o.l.v. Michel Plasson en het Orkest en Koor van het Capitole van Toulouse en het Koor van het Franse Leger.
Commentaar
Het onderwerp van Dr. Faustus
De legende van Dr. Faust gaat terug tot de Middeleeuwen en werd door verschillende schrijvers in de literatuur verwerkt en door vele componisten op muziek gezet. Denk maar aan het symfonisch gedicht van Berlioz of de opera Mefistofele van Boito. Het beroemdste literaire model is dat van Goethe. Hij voltooide zijn Faust 50 jaar vóór de première van het werk van Gounod.
Tussen Franse grand opéra en Duitse filosofische diepgang
Barbier, een van de twee librettisten van Gounods Faust, had zijn libretto al eerder aan Meyerbeer aangeboden. Maar Meyerbeer weigerde met het argument dat Faust een heiligdom was dat niet mocht worden ontheiligd met profane muziek.
De plot van Gounods Faust is ruwweg vergelijkbaar met die van Goethe, maar zonder de filosofische en wetenschappelijke diepgang van het literaire model, wat het werk vaak het verwijt van oppervlakkigheid opleverde. Gounod’s Faust werd geschreven in de decennia van het genotzoekende Parijs vóór de Frans-Duitse oorlog. Gounod’s Faust is geen man die streeft naar wereldbegrip. Op Mephisto’s vraag waar hij naar streeft, noemt hij de geneugten van de liefde. (“A moi les plaisirs, Les jeunes maîtresses!”). Voor Gounod was de tragedie van Margarete het belangrijkste verhaal en hij plaatste het in het centrum van zijn werk. Uiteindelijk is Faust een mooie Franse opera, met de bedoeling om niet te veel ballast van het literaire model mee te dragen. In de Duitse operawereld wordt deze opera vaak “Margarethe” genoemd om hem te onderscheiden van Goethe’s Faust.
De ontvangst van het oeuvre
De repetities voor de première in 1859 waren zenuwslopend. Gounod leed onder de dictatoriale theaterdirecteur Cavalho, die tegelijkertijd ook de regisseur van het stuk was. Bovendien zong zijn vrouw de vrouwelijke hoofdrol. Alsof dat nog niet genoeg was, moest hij voortdurend in de muziek snijden, zelfs op de dag van de generale repetitie was de opera met 4 uur nog te lang. Een waarnemer die deze taferelen later beschreef was Jules Massenet, die dit als paukenist van het orkest van zeer nabij meemaakte. De opera had aanvankelijk maar een matig succes, maar kreeg veel complimenten van de critici. Het succes begon in de daaropvolgende jaren in Duitsland. Na een herwerking voor de Grand opéra begon het wereldsucces. In de jaren tussen de wereldoorlogen werd de opera zelfs de meest opgevoerde opera. Na de oorlog viel hij op veel plaatsen uit het repertoire en het duurde enkele decennia voordat hij weer vaker werd opgevoerd.
Er zijn dus twee versies van Faust. De oorspronkelijke versie werd geschreven voor het Théatre lyrique en de moderne versie werd 10 jaar later door Gounod bewerkt voor de Grand opéra. Daarbij werden niet alleen de balletscènes uitgebreid, maar werden ook de gesproken recitatieven veranderd in gezongen en begeleide recitatieven.
Toch is Faust geen klassieke opera van de “grand opéra” geworden. Gelukkig kon Gounod het stellen zonder de gebruikelijke uit de kluiten gewassen koorscènes, onweersmuziek en ingewikkelde wereldpolitieke conflicten.
FAUST Akte 1
De ouverture
In het eerste deel van de ouverture overheerst een mysterieuze en sombere stemming. In het tweede deel van de ouverture schotelt Gounod ons twee prachtige thema’s uit de opera voor (waarvan we er een terugvinden in Valentins aria in akte 2) met een prachtige orkestratie.
Ouvertüre – Binder / Wiener Philharmoniker
Rien!
Synopsis: Faust zit in de studeerkamer. Hij heeft talloze boeken en atlassen voor zich liggen. Rien! Hij is wanhopig, hij heeft veel kennis opgedaan en toch weinig wijsheid vergaard. Hij is moe van het voortdurende zoeken naar de zin van het leven. De gifbeker is al klaar. Als hij hem naar zijn mond brengt, hoort hij het gezang van jonge vrouwen en boeren.
Gounod verkort het verhaal van Goethe. Met een grandioos “Rien” vat hij het eerste deel van “Faus” in één woord samen (Mefistos wedt met God).
Rien! En vain j’interroge, en mon ardente veille – Kraus
Synopsis: Het gezang leidt hem af. Hij prijst God. Maar al snel heeft hij de gifbeker weer in zijn hand. Liefde, geluk en roem hebben hem verlaten. Hij wil nog een laatste poging wagen, zelfs met de hulp van Satan. Hij verschijnt daadwerkelijk in de persoon van Mefisto. Hij vraagt Faust waarom hij hem geroepen heeft. Faust wijst hem af. Mefisto dringt aan: is het goud of roem wat hij wil? Dan legt Faust uit: “Liefde is wat hij mist”. Mefisto zou hem deze wens kunnen vervullen. Als Faust hem vraagt wat hij ervoor wil hebben, antwoordt Mefisto, dat het wereldse leven aan Faust zal toebehoren, maar dat zijn ziel hem in het hiernamaals zal toebehoren.
In de volgende scène horen we de verschijning van Mefisto, die plotseling met een knal voor de verbijsterde Faust staat en hem vraagt waar hij naar streeft.
Me voici! D’où vient ta surprise? – Björling / Siepi
Mefistofele’s visie op Marguerite
Synopsis: Mefisto creëert een visioen van Marguerite op het spinnewiel. Faust is betoverd en betoverd. Hij tekent snel het papier van Mefisto en krijgt er een verjongingsdrankje voor terug, dat hij gulzig opdrinkt. Faust prijst triomfantelijk zijn jeugd.
Een prachtig stuk van Gounod met een prachtig compositorisch effect: als Faust het visioen van Gretchen ontvangt, wordt het jubelende refrein (“à moi les plaisirs”) verschillende malen herhaald, telkens een halve toon hoger, waardoor een extatische uithaal ontstaat (vanaf 5 :00).
A moi tes désirs, A moi ton ivresse, A moi tes plaisirs – Leech / van Dam
Een andere interpretatie met Björling en Siepi. Het boeit met vuur en extase. De opname lijdt enigszins onder de slechte kwaliteit van een live-opname.
O merveille … a moi les plaisirs, Les jeunes maîtresses! (!)
FAUST Akte 2
Valentin moet naar de oorlog
Synopsis: Een kermis in de stad. Valentin moet naar de oorlog. Hij drinkt en kijkt peinzend naar een amulet van zijn zus Marguerite dat zij hem als talisman heeft gegeven. Siebel en Wagner zien hem en vragen waarom hij depressief is. Valentin antwoordt dat hij Margarete onbeschermd moet achterlaten. Siebel biedt aan om op haar te passen. Valentin bedankt hem, nu kan hij rustig het leger in.
De aria van Valentin werd een van de populairste stukken voor baritons en wordt vaak gezongen in recitals. Deze aria was nog niet opgenomen in de eerste versie van de opera. Pas tijdens een Londense produktie in 1865, toen een bariton klaagde, dat Valentin geen mooie aria had, voegde Gounod dit stuk toe. Hij nam een thema uit de ouverture en maakte er deze prachtige aria van.
Deze aria was één van Hvorostovsky’s strijdpaarden. Hij zingt het einde doeltreffend met een lange en sterk gezongen slotnoot.
Avant de quitter ces lieux – Hvorostovsky
Robert Merrill had een weelderige, kleurrijke stem die in dit stuk prachtig tot zijn recht komt.
Oh sainte médaille … Avant de quitter ces lieux – Merrill
Mefistofeles grote verschijning – le veau d’or, het gouden kalf
Synopsis: Wagner probeert hem op te vrolijken. Mefisto verschijnt. Hij voegt zich bij de drie vrienden en beweert dat goud de wereld regeert.
Dit stuk is een element van de Opera Comique. Als je naar Goethe’s Faust kijkt, lijkt het vreemd dat de duivel in deze opera een aria van Buffo moet zingen. Misschien is deze banalisering een van de redenen waarom deze opera in Duitstalige landen nog steeds niet zo’n succes is als in Engelstalige landen.
De muziek begint met een orkest fortissimo en de triomfantelijke verschijning van Mefisto. Zijn beschrijving van het volk dat rond het gouden kalf danst, moet met een sarcastische toon worden gezongen. Het stuk is kort en toch veeleisend voor de zanger, die de nuances van deze aria over het “lawaai” van het orkest heen moet dragen.
We horen een bombastische productie van de Weense Staatsopera. Ruggiero Raimondi was een uitstekende, indrukwekkende vertolker, uitgerust met een indrukwekkend, krachtig klankorgel.
Le veau d’or est toujours debout! – Raimondi
Synopsis: Als Wagner hem wil begroeten, kijkt hij naar zijn handpalmen en voorspelt dat hij bij de volgende aanslag zal sterven, en aan Siebel dat elke bloem die hij voortaan zal aanraken, zal verdorren. Dan prijst hij Marguerite’s schoonheid met spottende woorden. Als Valentin haar naam hoort, valt hij Mefisto aan met zijn zwaard om hem te straffen. Zijn zwaard kaatst af, een magische kracht beschermt Mefisto en het zwaard breekt. De Duivel! Als enige mogelijke verdediging, vormen Valentin en zijn vrienden een kruis met hun zwaarden. Mefisto trekt zich terug.
Een prachtig koraalachtig stuk rondt deze scène doeltreffend af.
Koor van de zwaarden – Blanc / Autron / Bertan
Faust ziet Marguerite
Synopsis: De drie vrienden verlaten het plein. Faust verschijnt en herinnert Mefisto aan zijn belofte. Hij laat vrouwen verschijnen en vraagt Faust een keuze te maken, maar Faust dringt aan op de persoon die hij heeft gezien, Marguerite. Zij verschijnt al snel in gezelschap van Siebel. Mefisto jaagt hem weg en Faust spreekt met Marguerite. Maar zij wijst hem af. Faust laat zich niet ontmoedigen, hij houdt nog meer van haar. Het plein vult zich weer met mensen.
De muziek van deze scène is bekend geworden onder de naam “Faust-Walz”.
Ainsi que la brise légère – Met Opera
FAUST Akte 3
De beroemde derde akte
De derde akte is de belangrijkste akte van deze opera. Het duurt meestal ongeveer een uur en is een opeenvolging van prachtige scènes.
Synopsis: Siebel bevindt zich in de tuin bij het huis van Marguerite. Hij is verliefd op haar en wil bloemen plukken. Maar nauwelijks in de hand verdorren ze. Als hij zijn hand in de wijwaterpot legt, heeft hij de betovering verbroken en verdorren de bloemen niet meer. Hij zet een boeket voor Margaretes deur.
Siébel is een zogenaamde broekenwals en wordt gezongen door een vrouw. De bloemenaria is een van de vele stukken in deze opera die populair is geworden. De Amerikaanse Mezzo Joyce di Donato zingt een geweldig rolportret in de volgende vertolking.
Faites-lui mes aveux – Di Donato
Faust grote Aria ” Salut! demeure chaste et pure”
Synopsis: Faust verschijnt in de tuin in gezelschap van Mefisto. Mefisto vertrekt om een geschenk voor Marguerite te kopen. Faust is alleen en in afwachting van het weerzien met haar.
Kenmerkend voor deze beroemde aria is dat de tenor begeleid wordt door een soloviool die gedurende het hele stuk rond de stem van de tenor speelt. Berlioz zei dat deze truc van Gounod “veel meer jammer is dan een hulp voor het geheel, en ik denk dat de zanger Duprez gelijk had, die op een dag, toen een instrument solo in het orkest hem begeleidde tijdens een romance, zei: “Dit duivelsinstrument met zijn loopjes en variaties irriteert mij als een vlieg die om mijn hoofd dwarrelt en op mijn neus wil gaan zitten. ”
Conde stelde daar tegenover dat Gounod met de viool uitspreekt wat de woorden maar half konden zeggen (” ce que les mots ne disent qu’à demi “).
Fausts woorden zijn spiritueel en expressief. Woorden als “innocente et divine” of “que de richesse (“Hoe rijk”) geven de zanger de gelegenheid de subtiliteit en rijkdom van zijn stem te tonen. De intensiteit neemt gestadig toe tot aan de climax van de aria met de spectaculaire hoge C, die smaakvol moet worden gezongen en in geen geval grof en hunkerend naar erkenning mag zijn, want dat zou de stemming van dit stuk teniet doen. Het stuk eindigt met een prachtig adagio van de soloviool.
We horen deze aria in twee opnamen.
Misschien is de interpretatie van Björling onovertroffen. Hij heeft deze aria herhaaldelijk opgenomen. In deze opname zien we hem in een televisie produktie. Aan het begin zien we een onzekere blik, maar dan betovert Björling de luisteraar vanaf de eerste seconde. Hij verandert in een tedere, romantische minnaar. Zijn zang en spel is van grote natuurlijkheid, evenals de hoge C. Deze vertolking samen met die van Enrico Caruso was de blauwdruk voor alle tenoren na hen.
Salut, demeure chaste et pure – Björling
Caruso, die een nogal baritonale stem had, had in het begin van zijn carrière moeite met hoge noten. “Toen hij zijn eerste opnamen maakte, was dit probleem in ieder geval opgelost, zoals de schitterende opname van Salut, demeure chaste et pure, die hij in februari 1906 zong en waarin de versmelting van het lyrische met het heroïsche heel mooi te horen is, laat zien: ontwikkeld vanuit een tedere mezza voce, bloeit de stem steeds meer op en ontvouwt zich op een schitterende hoge C, die geen tekenen van een lastige plaag vertoont. “(Fischer, grote stemmen)
Salut, demeure chaste et pure – Caruso
Marguerites emotionele achtbaan
Synopsis: Mefisto is terug, met een doos juwelen onder zijn arm. Hij zet het naast het boeket van Siébel en duwt het weg. Faust voelt zich nu schuldig over de kuisheid van Marguerite, maar Mefisto verbant deze gedachten. Faust verwijdert zich van het huis en observeert het van een luisterende afstand. Marguerite verschijnt in een peinzende bui en denkt aan haar overleden moeder en zus. Ze zit aan het spinnewiel en zingt de ballade van de Koning van Thule. Ze herinnert zich de jongeman die ze op het marktplein had gezien. Wie zou hij geweest kunnen zijn? Ze mocht hem wel, maar ze was te verlegen om met hem te praten.
De negende scène van het derde bedrijf bestaat uit twee hoogtepunten van de opera. Marguerite zingt eerst de ballade van de koning van Thule en daarna de beroemde juwelenaria.
In de aria ” il était un roi de Thulé ” parafraseert Gounod de verzen uit Goethe’s Faust. Thule is een eiland in de Arctische zee, misschien IJsland, waar een vrouw melancholisch zingt over verdriet, dood en eeuwige liefde. Marguerite heeft haar moeder en haar kleine zusje verloren. Nu is haar broer een soldaat, die ze misschien nooit meer zal zien. Ze voelt zich eenzaam.
Callas heeft de melancholie van het lied prachtig weten te vangen. Ze kan de verschillende stemmingswisselingen die Margarete in deze aria doormaakt indrukwekkend zingen.
Il était un roi de Thulé – Callas
Marguerite ziet de juwelen – het beroemde ” juwelenlied”
Synopsis: Marguerite ziet het boeket van Siébel en neemt het in haar handen. Wanneer ze het juwelenkistje ziet, laat ze het eenvoudige boeket vallen. Gefascineerd probeert ze de juwelen. Nu voelt ze zich als een prinses. Was de vreemdeling nu maar bij haar en kon hij haar zien.
Het grootste deel van deze opera is geschreven voor een lirico-spinto sopraan, een dramatische sopraan die het hele spook van gevoelens waarheidsgetrouw kan weergeven: Zij moet de onschuld van de jonge vrouw uitbeelden, dan de minnaar van Faust, de trouwe kerkganger, dan de tragisch verlatene en tenslotte de krankzinnige, gevangene. In deze aria wordt de muziek van de kokette jonge vrouw, doorspekt met versieringen, toegevoegd. Dit stuk vereist dus de stem van een lyrische coloratuursopraan.
Dit brede scala van eisen maakt Marguerite tot een van de meest veeleisende rollen in de operaliteratuur en is daarom moeilijk te vervullen. De beroemde Britse zangerscriticus John Stean schreef in 1971 dat in de door platen gedocumenteerde geschiedenis slechts vier zangeressen dit hele vocale spectrum konden bestrijken: Lili Lehmann, Rosa Ponselle, Maria Callas en Montserrat Caballé. Er zijn opnamen van deze opera door twee van deze zangeressen.
We horen de interpretatie in 2 opnamen. Eerst Angela Gheorghiu en dan de geciteerde Maria Callas.
Met grote speelsheid en prachtige stem horen we eerst Angela Gheorghiu.
Ah! je ris de me voir – Gheorghiu
De volgende is Maria Callas. Het is fantastisch welke vocale nuances zij uit de aria kan halen. “Als ooit de door Gounod geëiste eenheid van dictie en declamatie, fijne woordnuances en welsprekendheid van de uitvoering na de oorlog weer werd bereikt, dan was het wel in deze uitvoering” (Kesting).
Ah! Je ris de me voir – Callas
Mefisto’s truc en het grote kwartet
Synopsis : Haar buurvrouw Marthe verschijnt en bewondert de met juwelen versierde Marguerite. Terwijl ze praten, verschijnen Faust en Mefisto. Om Marte bij Marguerite weg te lokken, verzint Mefisto het verhaal dat hij haar komt vertellen dat haar man is overleden. Al snel maakt hij haar het hof, want ze heeft nu een nieuwe man nodig. Marthe voelt zich gevleid en neemt hem mee voor een wandeling. Faust en Margarete zijn nu alleen. Margarete vertelt van zichzelf dat ze helemaal alleen is. Moeder en zus zijn gestorven en haar broer is in oorlog.
Deze scène ontwikkelt zich tot een prachtig kwartet met een rijke orkestbegeleiding.
Prenez mon bras un moment – Gedda / de los Angeles / Christof / Michel
Het grote liefdesduet van Faust en Marguerite
Synopsis : Mefisto verlaat Marthe en roept een romantische sfeer op voor de twee geliefden.
Berlioz was zeer positief over Gounod’s Faust. Hij noemde specifiek deze scène: “Ik zou niet weten wat mooier is, de zoete harmonie van de zang of de versluierde orkestratie van de begeleiding. Deze poëtische schemering, dit muzikale maanlicht, dat de luisteraar streelt, hem beetje bij beetje betovert en betovert, en vervuld is van een opwinding die toeneemt tot het einde, is bewonderenswaardig. En deze prachtige scène wordt bekroond door de monoloog van Margarethe bij het raam. De hartstocht van het meisje barst hier aan het eind los met onstuimige kracht en aangrijpende welsprekendheid. En dit, geloof ik, is het meesterwerk van de partituur.”
Il était temps! …O nuit d’amour – Gedda / de los Angeles
We horen Jussi Björling in deze scène met een prachtige stem en toon.
Il était temps! .. O nuit d’amour – Björling / Kirsten
FAUST Akte 4
Marguerite’s tragedie
Synopsis: Maanden later. Marguerite is in verwachting van een kind. Faust heeft haar verlaten. Ze is blootgesteld aan de spot van de dorpelingen. Ze verlangt naar hem terug, maar van binnen weet ze dat hij niet naar haar zal terugkeren.
We horen deze treurzang van Marguerite begeleid door prachtige zwevende en zoemende strijkersklanken.
Ils ne sont plus là!… Il ne revient pas! – Benackova
Synopsis: Siebel verschijnt. Hij bekent zijn liefde en wil haar wreken. Ze bedankt hem, maar heeft de hoop nog niet opgegeven dat hij terug zal komen. Ze gaat naar de kerk om te bidden voor zijn terugkeer.
Dit dankbare, troostende lied is een mooi rustpunt van de opera.
Versez votre chagrin – Mentzer / Fassbänder
De demonische kerkscène
Synopsis: In de kerkdienst hoort ze herhaaldelijk de stem van Mefisto over de koren heen, en ze valt flauw.
Gounod had een nauwe band met de kerk. Als jongeman speelde hij lange tijd met het idee om priester te worden. Hij bezocht het theologisch seminarie en droeg een priestergewaad. Daarvoor was hij zes jaar organist en koordirigent van een kerk geweest. Gounod werd lange tijd heen en weer geslingerd tussen wereldsheid en kerk en was nooit in staat deze evenwichtsoefening goed op te lossen. Dit leidde tot een zenuwcrisis tijdens de compositie van Faust en hij moest voor korte tijd in het ziekenhuis worden opgenomen.
De kerkscène met de duivel is spreekwoordelijk duivels en ongelooflijk dramatisch in zijn opzet en muziek. We luisteren naar een opname met de uitstekende vertolkers Jose van Dam en Cheryl Studer.
Seigneur, daignez permettre à votre humble servante – Studer / van Dam
Synopsis: De oorlog is voorbij.
Dit koorstuk met ballet is een van de bekendste stukken uit deze opera, het zogenaamde soldatenkoor.
Déposons les armes – Plasson
Mephisto’s spottende serenade
Synopsis: Valentine keert terug naar het dorp. Hij heeft gehoord van de schande van zijn zus en wil haar ermee confronteren. Ook Faust is naar het huis van Marguerite gegaan omdat hij gekweld wordt door zijn schuldgevoel. Mefisto vergezelt hem en zingt spottend een serenade voor Margerete, die hij Catherine noemt.
Deze aria van de duivel moest gezongen worden in de Franse stijl, niet duivels lelijk, maar elegant geamuseerd. De lachsalvo’s van deze aria zijn operageschiedenis geworden.
Vous qui faites l’endormie – Furlanetto
Het is de moeite waard om een legendarische opname van Fjodor Sjaljapin te bekijken, niet alleen voor degenen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de opera. Deze Russische bas, geboren in 1873 in de buurt van de Tartaarse stad Kazan, werd ook wel de grootste bas uit de geschiedenis genoemd. Of dit waar is, is moeilijk te beoordelen. In ieder geval was hij de meest invloedrijke. Veel van de rolportretten zijn tot op de dag van vandaag door hem beïnvloed. Over Shaljapins Mefisto schreef Fischer (Great Voices): “In de Serenade lijkt elke noot uit een ander gat te komen, en alleen al de variaties van de duivelse lach zouden generaties lang als lesmateriaal kunnen dienen.” In feite is de opname alleen al vanwege de verschillende duivelse lachsalvo’s het beluisteren waard.
Vous qui faites l’endormie – Schaljapin
Het dodelijke duel
Synopsis: Valentin voegt zich bij de twee. Hij wil genoegdoening en daagt Faust uit voor een duel. Hij vervloekt het medaillon dat hem tijdens de oorlog beschermde en gooit het weg. Hij staat tegenover Faust met het zwaard. Als de twee vechten, sterft Valentin door een geniepige slag van Mefisto. Mensen verzamelen zich in het dorp. Margarete loopt ook over.
Par ici, mes amis! on se bat dans la rue! – Araiza / Raimondi / Görngross
Synopsis : Wanneer Valentin sterft, vervloekt hij zijn zus en belooft haar een leven in ongenade tot haar dood.
Ecoute moi bien …Ce qui doit arriver arrive à l’heure dite! – Merrill
FAUST Akte 5
Mefisto leidt Faust naar Walpurgisnacht
Synopsis: Mefisto heeft Faust de bergen in geleid. Met een wilde heksenorgie wil hij de ongelukkige afleiden van zijn verdriet.
Bekijk een klassiek ballet met de prachtige muziek van Walpurgisnacht in een Russische productie.
Walpurgisnacht- Maximova/Yagoudin/Vlasov
Het tweede grote liefdesduet van Faust en Marguerite
Synopsis: Mefisto Faust en Mefisto bezoeken Marguerite in de kerker. In haar verdriet heeft ze haar kind vermoord. In geestelijke verwarring zit ze in een cel. Als ze Faust’s stem hoort, wordt ze weer wakker. Faust zweert haar zijn liefde.
Ah! c’est la voix du bien aimé!… Oui, c’est toi que j’aime – Studer / Leech
Het grandioze trio van de kerkerscene
Synopsis : Faust wil met haar ontsnappen. De tijd dringt, want de executie vindt plaats bij zonsopgang. Maar Marguerite hoort hem niet meer, ze is weer eens gek geworden. Als Mefisto verschijnt, herkent ze haar demon in hem. Ze stuurt ze weg en sterft. Mefisto roept “veroordeeld” maar hemelse koren klinken en roepen: “Gered”. Mefisto wordt geoordeeld door de aartsengel.
Dit trio is een van de mooiste gedeelten van de opera. Als men vergelijkbare scènes uit andere werken als maatstaf neemt (b.v. de kerkerscène van de Trovatore of werken uit de grand opéra), dan is de beknoptheid van deze passage verbluffend. Gounod componeert deze passage compAkte en dramatisch. Het refrein “Anges pures, anges radieux” (“zuiver stralende engelen, draag mijn ziel naar de hemel daarboven”) wordt verschillende keren herhaald, steeds een halve toon hoger, wat een ongelooflijk dramatisch effect teweegbrengt.
In de daarop volgende grote apotheose met koor oordeelt de aartsengel over de duivel.
We horen deze slotscène in 3 interpretaties.
We beginnen met de opname met Jonas Kaufmann van de Metropolitan Opera.
À l’étude mon maitre – Kaufmann / Poplavskaya / Pape
Voor liefhebbers van historische opnames: Nellie Melba is een van de legendes uit het gouden tijdperk. Haar vertolking in dit trio uit 1910 is “triomfantelijk, haar stem schreeuwt letterlijk in de wreed blootgelegde hoogten van het trio. Het portamento legato van de zang is prachtig.”(Kesting)
À l’étude mon maitre … Christ est ressuscité – Melba / Mc Cormack
De vertolking van dit trio bewijst hoe dramatisch dit deel van de opera is, en dat het een van de meest dramatische delen uit de operageschiedenis is. De vertolking van de drie zangers is formidabel en de eind-B van tenor en sopraan is grandioos.
A l’étude mon maître – Björling / Moore / Dickson
Opname aanbeveling van de opera FAUST
WARNER BROTHERS met Cheryll Studer, Richard Leech, Thomas Hampson en José van Dam onder leiding van Michel Plassson en het orkest en choeur du capitole de Toulouse et le choeur de l’armée francaise.
Peter Lutz, opera-inside, de online operagids over FAUST van Charles Gounod.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!