Het portret van Bizets aria LA FLEUR QUE TU M’AVAIS JETÉE
Lees Interessante feiten en hoor geweldige YouTube Video’s over de beroemde Aria “La fleur que tu m’avais jetée”.
Als u meer wilt horen over de opera Carmen, klik dan op de link naar het operaportret
De Aria – Synopsis & Achtergrond
Een van de mooiste aria’s uit de operageschiedenis is de zogenaamde bloemenaria, “la fleur que tu m’avais jetée”.
Synopsis: Carmen wil dat José zich aansluit bij de smokkelaars. Ze probeert hem over te halen in de smokkelaarstaveerne, maar José wil een eerlijk soldatenleven leiden. Carmen is teleurgesteld over zo weinig moed en drijft de spot met hem. José zweert haar zijn liefde en herinnert haar aan de bloem die ze naar hem gooide.
Er zit veel psychologie in deze aria. Abbate/Parker: “De aria wordt ingeleid door een spookachtige orkestrale flashback, waarbij het terugkerende thema wordt gespeeld door de Engelse hoorn, alsof dit instrument als een getemde kracht moet worden neergezet …. Met de woorden “Et j’étais une chose à toi”, door Bizet voorzien van de instructie “pp rall e dim”, zwaait José naar een hoge B en houdt het lang en ongelooflijk stil. Het is een moment dat sterk doet denken aan het einde van “Celeste Aida”. Nu klinkt de stem alsof ze in een andere sfeer is gezogen. José is zo gefascineerd door Carmen dat hij in haar muzikale wereld duikt.”
Er zijn enkele passages die opvallen in deze aria. Al in de opening van de aria componeert Bizet het begin “La fleur” offbeat. Een interessante uitleg hierover vindt u in het commentaar op de video van Jussi Björling hieronder. Een andere passage is het “Je m’enivrais”, waar de tenor de herinnering aan de bloemenscène delicaat maar rijk moet weergeven. Een belangrijk hoogtepunt is het “Te revoir, ô Carmen, oui, te revoir! Car tu n’avais eu qu’à paraître “, dat met wanhoop moet worden gezongen tot aan de totale overgave bij het punt “Et j’étais une chose ài”, dat de tenor uitgeput fluistert zonder orkestbegeleiding. Het stuk eindigt met het smekende hoge “O Carmen je t’aime”. Een heroïsche hoge noot zou hier niet op zijn plaats zijn, ook al was die spectaculairder.
De Aria – de tekst van LA FLEUR QUE TU M’AVAIS JETÉE
La fleur que tu m’avais jetée,
Dans ma prison m’était restée.
Flétrie et séche, cette fleur
Gardait toujours sa douce odeur;
Et pendant des heures entiéres,
Sur mes yeux, fermant mes paupières,
De cette odeur je m’enivrais
Et dans la nuit je te voyais!
Je me prenais à te maudire,
À te détester, à me dire:
Pourquoi faut-il que le destin
L’ait mise là sur mon chemin?
Puis je m’accusais de blasphème,
Et je ne sentais en moi-même,
Je ne sentais qu’un seul déisr,
Un seul désir, un seul espoir:
Te revoir, ô Carmen, oui,
te revoir!
Car tu n’avais eu qu’à paraître,
Qu’a jeter un regard sur moin
Pour t’emperer de tout mon être,
Ô ma Carmen!
Et j’étais une chose ài
Carmen, je t’aime!
Vocal Fach “Spinto Tenor”
De rol van Don José is geschreven voor een spinto tenor (Italiaans) respectievelijk jonge heldentenor (Duits). De stem is sterk en mannelijk. Hij heeft een metaalachtige glans in de hoge noten. Hij boeit met zijn moeiteloze kracht in de hogere tessituren en heeft nog steeds souplesse. In het hoge register kan de Spinto Tenor het publiek inspireren met topnoten.
Bekende interpretaties van La fleur que tu m’avais jetée
We beginnen met Jussi Björling Interpretatie. Het commentaar komt uit het boek “The Björling Sound: A Recorded Legacy”
“Björling valt zonder aarzelen de eerste hoge F aan, een noot die onhandig samenvalt met de registerbreuk van de tenor. Bizet was zich hier natuurlijk terdege van bewust; het was zijn bedoeling om de tenor vanaf het begin emotioneel bloot te laten klinken. Hij zingt het woord “fleur” (in de partituur aangeduid met “con amore”) te luid en verzuimt dit sleutelwoord te strelen. Wel geeft hij deze zin vorm met een voor hem unieke tederheid. In de bittere herinnering (“Je me prenais à te maudire”) ontbreken de bijtende accenten, maar de daaropvolgende overgang naar As-groot wordt met een ongebruikelijke suave behandeld. De fortissimo climax in “te revoir, o Carmen” wordt voortreffelijk beheerst met een smeltend legato en met ritmische urgentie. Hoewel hij afziet van het geschreven diminuendo in de klim naar de top Bes – een noot die opnieuw José’s emotionele kwetsbaarheid blootlegt – is zijn forte hoge noot van zo’n geconcentreerde schoonheid dat de emotionele spanning vrijkomt.”
La fleur que tu m’avais jetée (1) – Björling
Volgende Placido Domingo.
La fleur que tu m’avais jetée (2) – Domingo/Solti
De volgende is Vickers, de Canadese Tenor, beroemd om zijn Wagner.
La fleur que tu m’avais jetée (3) – Vickers/Karajan
En een vierde versie met Jonas Kaufmann, een briljante Don José. Zoals Kesting zegt: “Kaufmann is de ideale cast voor gebroken karakters als bijvoorbeeld Don José”.
La fleur que tu m’avais jetée (4) – Kaufmann
Peter Lutz, opera-inside, de online operagids bij de Aria la fleur que tu m’avais jetée uit de opera Carmen.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!