STRIDE LA VAMPA – een aria uit de opera Il Trovatore

De online operagids van Verdi’s aria STRIDE LA VAMPA

Lees Interessante feiten en hoor leuke YouTube video’s over de beroemde aria “Stride la vampa”.

Wil je meer horen over de opera Il Trovatore, klik dan op de link naar het operaportret

De aria – synopsis en achtergrond

Synopsis:In het zigeunerkamp in de bergen. Azucena zit bij het kampvuur en haar gedachten gaan naar de brandstapel waar haar moeder moest sterven. Azucena is nog steeds geobsedeerd door haar doel om haar moeder te wreken.
Azucena is de spil van de Trovatore. Haar stemming en innerlijk drama wisselen voortdurend, het libretto kent haar tragische en ontroerende scènes toe: ze is zowel een liefhebbende moeder als een door wraakzucht aangevreten vrouw. Verdi beschrijft deze omstandigheden briljant, dus de eisen aan deze rol zijn aanzienlijk. In “Stride la vampa”, bijvoorbeeld, moet ze een grote Belcanto-vaardigheid beheersen, met ornamenten vooral in het laatste deel.

Azucena zingt deze aria in het glinsterende licht van het knetterende en flikkerende vuur. De grootste uitdaging van deze aria is het creëren van deze stemming, waarvan de waanzin toeneemt naarmate de aria vordert. De aria moet gezongen worden als een hallucinatie. Het tempo moet worden aangehouden om het manische aspect van deze aria te benadrukken. De stemming van de Azucena wordt gekenmerkt door de bitterheid van haar gevoelens. Haar herinneringen aan “urli di gioia” en “cinta di sgherri” (kreten van vreugde; omringd door moordenaars) worden door haat door elkaar gegooid. Het knetteren van het vuur en het flakkeren van het vuur worden in de orkestbegeleiding met gestippelde ritmes getekend en door de zangeres overgenomen en lopen door de hele aria heen. In “Sinistra splende sui volti orribili” (Het kwaad schijnt op gruwelijke gezichten) huivert haar stem. De aria bereikt de climax van het eerste deel met “La tetra fiamma che s’alza al ciel (de sombere vlam die naar de hemel stijgt)”.
De muziek van het tweede deel is al even gearrangeerd. Nu verschijnt haar moeder voor haar geestesoog voor de brandstapel en het in de holle piano gezongen “Grido feroce di morte levasi” (Een felle doodskreet komt op) doet het bloed in de aderen bevriezen. Met een laatste lange huivering (een lange triller) eindigt de aria van Azucena.

De aria – de tekst van Stride la vampa

Stride la vampa!
La folla indomita corre a quel fuoco
lieta in sembianza;
urli di gioia intorno echeggiano:
cinta di sgherri donna s’ avanza!

Sinistra splende sui volti orribili
la tetra fiamma che s’alza al ciel!

Stride la vampa!
Ga op weg naar de bruid, nerovestita,
discinta e scalza!
Grido feroce di morte levasi;
l’ eco il ripete di balza in balza!
Sinistra splende sui volti orribili
la tetra fiamma che s’alza al ciel!

Het vuur brult!
De rusteloze menigte
rent naar het vuur
met blije gezichten;
kreten van vreugde
galmt rond;
omringd door moordenaars
wordt een vrouw voortgebracht!
Het kwaad schijnt
op afschuwelijke gezichten
naast de sombere vlam
die naar de hemel stijgt!
Het vuur brult.
Het slachtoffer arriveert
gekleed in het zwart,
verfomfaaid, blootsvoets!
Een felle schreeuw
van de dood;
de echo herhaalt zich
van heuvel tot heuvel!
Het kwaad schijnt
op afschuwelijke gezichten
naast de sombere vlam
die naar de hemel stijgt!

Geschreven voor een “dramatische mezzosopraan”

De rol van Azucena is geschreven voor een dramatische mezzosopraan. De dramatische mezzosopraan moet een sterke, volumineuze stem hebben. De vraag naar vocale creativiteit is hoog, daarom worden deze rollen meestal toevertrouwd aan vocaal rijpe en ervaren zangers. De rol vereist een grote veerkracht en uithoudingsvermogen van de zanger.

Bekende vertolkingen van STRIDE LA VAMPA

In de opnamegeschiedenis zijn er veel uitstekende Azucena’s geweest, zoals Giulietta Simionato, Fedora Barbieri, Marilyn Horne of Fiorenza Cossotto.

Van Fiorenza Cossotto horen we een briljante maar nogal afstandelijke Azucena.

Stride la vampa – Cossotto

Fedora Barbieri presenteert ons een boeiende/dramatische Azucena.

Stride la vampa – Barbieri

Van Marylin Horne is door velen verklaard dat haar techniek nauwelijks door enige zangeres van de twintigste eeuw is overtroffen. Het bereik, de regelmaat en de beweeglijkheid van haar stem waren bijna ongeëvenaard. Zo vierde zij haar grootste successen vooral in het coloratuurrijke genre van Rossini.

Stride la vampa – Horne

Als laatste vertolking hoort u Giulieta Simionato met een helderder stem dan de vorige. Zij was een van die zangeressen wiens podiummagie groter was dan we nu op de opname kunnen horen. Zij vierde grote triomfen in de jaren vijftig, onder andere met deze rol in Salzburg.

Stride la vampa – Simonato

Hier kunt u een televisieproductie van de MET bekijken.

Stride la vampa

Peter Lutz, opera-inside, de online operagids bij de aria “Stride la vampa” uit de opera Il trovatore.