3 nieśmiertelne utwory z opery NABUCCO Verdiego – w najlepszych interpretacjach z YouTube (Hity, Best of)

Nabucco było pierwszym dziełem Verdiego dla Olimpu. Po gorzkich latach 1838-40, przyćmionych kryzysami, był to powrót Verdiego do światła. W Nabucco Verdi wykazał się gigantycznym bogactwem pomysłów, a dzieło odniosło sensacyjny sukces. Początkowy, siedemnastoletni okres twórczego szaleństwa nazwał później „swoimi latami galeryjnymi”.

Ismael zdradza ojczyznę

Już w tercecie Ismaela, Abigaille i Feneny Verdi pokazuje, że jest wytrawnym psychologiem: w krótkim recytatywie przedstawia Abigaille jako żądną władzy potentatkę. Na początku następnego tercetu dokumentuje ona swoje roszczenia do władzy nad Izmaelem za pomocą wielkich skoków tonalnych i zapadającego w pamięć tematu. Onieśmielony Izmael podejmuje jej temat. Kiedy wchodzi Fenena z pięknym, wabiącym tematem, Izmael jest oczarowany i kołysze się do melodii Feneny. Abigaille nie jest na to gotowa i śpiewa swoją melodię w kontrapunkcie do duetu unisono Izmaela i Feneny.
Interpretacja z Eleną Suliotis w roli Abigaille.
Prode guerrier…Io t’amava – Suliotis/Raimondi/Guelfi

Abigaille – bardzo dramatyczna rola

Z frenetycznym wejściem, Abigaille pokazuje swój prawdziwy charakter w tej kabaletcie „Salgo già”, muzycznie najlepiej udokumentowany przez szalony spadek przez dwie oktawy „Supplicar” przed wejściem chóru.
Usłysz ten fragment w wersji w wykonaniu rozpędzonej Marii Callas w nagraniu z 1949 roku.
Salgo già – Callas

„Va pensiero”

Zniewoleni Hebrajczycy z pewnością wyrzekają się swojej ojczyzny i proszą Boga o pomoc.
Ze względów politycznych refren ten traktowany jest jako hymn wolności lub refren więźniów. Nie jest to jednak rzeczywistość pełna, gdyż jest to także pożegnanie z życiem, gdyż Żydzi dotknięci wyrokiem śmierci Abigaille żegnają się z życiem.

Va pensiero – NN