AH SI, BEN MIO – aria z opery Il Trovatore

Przewodnik online po arii AH SI, BEN MIO Verdiego

Przeczytaj ciekawe fakty i posłuchaj wspaniałych filmów na YouTube o słynnej arii “Ah si, ben mio”.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o operze Il Trovatore, kliknij na link do portretu opery

Aria – streszczenie i tło

SYNOPSIS: Leonora przygotowuje się do ślubu z Manrico. Jest przerażona, bitwa z di Luną zbliża się nieuchronnie, a siły Manrico mają przewagę liczebną. On zapewnia ją o swojej miłości. Manrico będzie jej bronił jako wódz. Przysięga Leonorze wieczną wiarę aż do śmierci.

Rola Manrico jest bardzo wymagająca. Jest zupełnie inna niż pozostałe role tenorowe w dwóch pozostałych operach popularnej trylogii (Alfredo w Traviacie i Duca w Rigoletcie). W Scena ed aria Manrico w trzecim akcie, tenor musi najpierw zaśpiewać liryczne, romantyczne “ah si ben mio”, a następnie heroiczne “di quella pira” ze słynnym wysokim C na końcu (kliknij na link, aby sportretować arię “di quella pira”)

Ah si ben mio to jedyna obszerna aria Manrico w Trovatore. Aria rozpoczyna się od polecenia Verdiego “cantabile con espressione”. Manrico śpiewa o swoim szczęściu z powodu zbliżającego się małżeństwa (Ah! tak, mój, być ja twój, ty mój małżonku). Ale nastrój jest smutny, a muzyka napisana jest w tonacji molowej. Z “Ma pur se nella pagina” (Ale nawet jeśli na stronie De ‘moje losy jest napisane) jest jasne, że małżeństwo odbywa się w nieszczęśliwych okolicznościach. Verdi pisze “con dolore” w partyturze. Jednak fragment ten musi być śpiewany bardziej z żalem bolesnej realizacji, niż z ostrym bólem rezygnacji. Koniec arii napisany jest w pocieszającej tonacji durowej.

Aria ta jest pieśnią miłosną nasyconą przeczuciem śmierci. Tak więc fragment “Ch’io resti fra le vittime, dal ferro ostil trafitto” (Że pozostaję wśród ofiar, Z przebitego wrogiego żelaza) w drugiej części wersu musi być śpiewany z bolesnym piano i diminuendo. Dramatyczny wers końcowy “E solo in ciel precederti, la morte a me parrà! (I tylko w niebie cię poprzedza Śmierć będzie mi się wydawać!) nabiera szczególnego znaczenia dzięki trylowi na słowie “parrà”.

Aria – tekst AH SI, BEN MIO

Ah! sì, ben mio, coll’essere
Io tuo, tu mia consorte,
Większy jest mój duch nieustraszony,
Il braccio avrò più forte;

Ma pur se nella pagina
O przeznaczeniu mym napisano
Pozostaję wśród ludzi.
Z żelaznego ostrza wyciągnięty,

W gronie tych, którzy są w niebezpieczeństwie.
A te il pensier verrà
E solo in ciel precederti
La morte a me parrà!

Ah! tak, mój dobry Boże, przez bycie
Ja twój, ty moja konsorcjum,
Będę miał bardziej nieustraszoną duszę,
Moje ramię będzie silniejsze;

Ale nawet jeśli na stronie
mego przeznaczenia jest napisane
Że pozostanę wśród ofiar
Przebity wrogim żelazem,

Wśród tych skrajnych tęsknot
Do ciebie przyjdzie myśl
I tylko w niebie przed tobą
Śmierć mi się wyda!

Pisane na tenor spinto

Rola Manrico napisana jest dla tenora spinto (włoskiego) lub młodego tenora bohaterskiego (niemieckiego). Głos jest silny i męski. Ma metaliczny blask w wysokich tonach. Urzeka bezwysiłkową mocą w wyższych tessiturach i wciąż jest zwinny. W wysokim rejestrze tenor Spinto potrafi zainspirować publiczność najwyższymi tonami.

Słynne interpretacje AH SI, BEN MIO

Najpierw słyszymy Franco Corellego. Ponownie słyszymy od Corellego Cavatinę, która oferuje więcej dramatyzmu niż poezji. Mimo to nie można uciec od przyciągania tego głosu (Kesting mówi o “macho-magnetyzmie”). Nieco niepokojące jest seplenienie, które było negatywnym znakiem rozpoznawczym Corellego.

Ah si ben mio (1) – Corelli/Karajan

Następny jest Carlo Bergonzi. Był on antytezą Corellego. Był wielkim muzykiem, który podchodzi do tego Kavatine bardziej lirycznie/myślnie, rozciąga smyczki i wyśpiewuje melodie, ale mniejszym głosem.

Ah si ben mio (2) – Bergonzi

Trzecia interpretacja jest autorstwa Jussi Björling Prawdopodobnie najlepszy tenor Verdiego od czasów II wojny światowej. W Ah si ben mio możemy zrozumieć dlaczego. Posiadał zarówno siłę wokalną jak i liryczną elegancję, potrafił obsłużyć oba bieguny jednocześnie.

Manrico to rola Verdiego, którą Jussi Björling śpiewał najczęściej. W sumie śpiewał ją w 67 przedstawieniach. Nowa produkcja tej opery w Met i późniejsze nagranie w 1952 roku uczyniły go sławnym jako Manrico. To nagranie pod dyrekcją Cellettiego jest nieco szybsze niż inne, więc tryl na parrà jest tylko zasygnalizowany, niemniej jednak nagranie z melancholijną barwą głosu Björlinga i pięknym legato jest bardzo liryczne i poetyckie. Wcielenie się Björlinga w Manrico w jego interpretacji wydaje się być bardziej wcieleniem wrażliwego kochanka niż żołnierza, co korzystnie wpływa na piękno tej arii. Björling otrzymał najwyższe pochwały od Marii Callas. Śpiewał z nią Manrico dwukrotnie w Chicago, a ona uznała go za najlepszego Manrico.

Ah si ben mio (3) – Björling

Czwarta wersja jest autorstwa Placido Domingo Tym razem z nagrania z Giulinim. Jego interpretacja jest bardzo ciepła i espressivo i możemy znaleźć wspaniałe fragmenty, jak np. piękny tryl na parrà.

Ah si ben mio (4) – Domingo.

Możesz usłyszeć ciepłe i ekspresyjne Interpretacja z Franz Völker, śpiewane w języku niemieckim.

Ah si ben mio (5) – Völker

“Kiedy monachijski tenor Heinrich Knote śpiewał Manrico w Met, podobno przeraził nawet Caruso potęgą swego fenomenalnie rozległego głosu. Jego głos sięgał bez wysiłku aż do D”, (Kesting). Posłuchaj Knote w niemieckim nagraniu śpiewanym “Ah si ben mio”.

Ah si ben mio (6) – Knote

Warto też posłuchać tego samego utworu w interpretacji Giovanniego Martinellego, obdarzonego potężnym głosem i wciąż muzycznie doskonałego.

Ah si ben mio (7) – Martinelli

I na koniec nagranie Enrico Caruso.

Ah si ben mio (8) – Caruso

Peter Lutz, opera-inside, internetowy przewodnik operowy do arii “Ah si ben mio” z opery Il trovatore..