“Walkiria” oferuje bogactwo wspaniałych scen, które należą do największych w całej literaturze operowej. Przede wszystkim scena pożegnania Wotana oraz szczęście zakochanych Sieglindy i Siegmunda.
Wielka aria tenorowa Wagnera: “Winterstürme wichen dem Wonnemond”
Magiczna siła przyciąga tych dwoje do siebie. Burza minęła i księżyc w magiczny sposób lśni na niebie.
Muzyka nagle się zmienia. Po spotkaniu z Hundingiem i dramatycznej narracji Sieglindy, doświadczamy Siegmunda w lirycznym fragmencie. Do tej pieśni miłosnej Wagner skomponował cantabile, jakiego nie doświadczymy w żadnym innym miejscu całego Pierścienia. W “włoskiej” manierze, przy akompaniamencie wyciszonych smyczków i kołyszących się triol, rozwija się liryczna aria.
Posłuchajmy największego wagnerowskiego tenora Lauritza Melchiora.
Winterstürme wichen dem Wonnemond… Du bist der Lenz (1) – Melchior / Walter / Lehmann
Jazda Walkirii
Brünhilde i Sieglinde uciekły do Valhalli, aby znaleźć pomoc u swoich siostrzanych Walkirii.
Trzeci akt rozpoczyna się tak zwaną Jazdą Walkirii. Widać jak siedem sióstr ciągnie zakrwawionych, zabitych wojowników do Valhalli. Burza z piorunami szaleje i Walkirie krzyczeć ich okrzyk bojowy “Hojotoho”.
Hojotoho! Hojotoho! Heiaha! Heiaha! – Jankowski
Ukaranie Brünnhilde przez Wotana – wielka scena pożegnania
Brünnhilde sprzeciwiła się rozkazowi Wotana. Wotan wypędza ją z Valhalli i odbiera jej status boga. Ostrzega jej siostry, że każdego, kto się do niej zbliży, spotka ten sam los. Wotan chce ją uśpić na ścieżce, gdzie bezbronna jest zdana na łaskę pierwszego człowieka. Wotan przepędza Walkirie. Teraz sama z ojcem Brünnhilde apeluje do niego, by dla jej ochrony rozpalił ogień wokół miejsca, w którym śpi, aby tylko bohater mógł ją zdobyć. Wotan jest teraz wzruszony utratą ulubionej córki i oboje padają sobie w ramiona. Czułym pocałunkiem w czoło Wotan usypia Brunonnę i poleca Loge’owi zbudować mur z ognia wokół miejsca snu Brunonny.
Pożegnanie Wotana z Brunonhildą jest jedną z najwspanialszych scen Pierścienia. Posłuchaj, jak Wotan, czule wzruszony, żegna się z Brunonną, a muzyka rozpływa się w ekstatycznym zakończeniu. Ta część muzyczna naznaczona jest wieloma motywami przewodnimi.
Najpierw słyszymy motyw nostalgicznego miejsca spoczynku:
Cytat muzyczny “Motyw sanktuarium“.
Następnie słyszymy motyw Zygfryda w rogach (“Denn einer nur freit die Braut, der freier als ich, der Gott”). Po nim następuje motyw miłosny Wotana (od 2:55), wyrażający ból rozstania. Pojawia się on najpierw w instrumentach dętych, a następnie, w przytłaczającym geście bólu, w skrzypcach:
Cytat muzyczny “Wotan’s-Love motif”
Długa liryczna scena, w której Wotan usypia Brünnhilde, kończy się gwałtownie motywem włóczni, za pomocą której Wotan przechodzi do działania:
Cytat muzyczny “Motyw włóczni”
Za pomocą motywu magicznego ognia Wotan z pomocą Loge rozpala ogień wokół miejsca snu Brünnhilde
Dzięki kontrapunktowi różnych motywów, scena ta kończy się wspaniale.
Leb wohl du kühnes herrliches Kind – London / Leinsdorf
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!