Pierścień Nibelunga jest dziełem totalnym na równi z takimi dziełami literatury światowej jak Iliada Homera czy Divina commedia Dantego. Zadziwiające jest, jak jednorodne wydaje się nam to dzieło, które powstawało przez 25 lat i w złożonym procesie rozwoju. “Zygfryd” to wielki epos heroiczny o rewolucjoniście. Kończy się jedną z wielkich apoteoz miłosnych gatunku operowego.
Siegfried wykuwa miecz
W tym utworze słyszymy motyw miecza Nothung, którego Siegmund używał już w “Walkirii”. Tym motywem rozpala on miech. Raz po raz motyw ten brzmi mocno w dęciakach.
Posłuchajcie interpretacji Lauritza Melchiora w tej scenie. Śpiewa ten akt, tak wymagający dla tenora, z wielką intensywnością i siłą głosu. Był to prawdopodobnie najgenialniejszy Zygfryd w historii nagrań.
Nothung! Nothung! Neidliches Schwert – Melchior
Brünnhilde, bardzo dramatyczna rola sopranowa
Brünnhilde budzi się i wita dzień. Widzi swego budziciela i rozpoznaje w nim Zygfryda, którego kiedyś chroniła i zawsze kochała.
Ta scena jest jedną z najwspanialszych scen w całym Pierścieniu! Motyw przebudzenia Brünnhilde brzmi. Ten piękny motyw budzącej się do życia Brunhildy pokazuje, jak Wagner potrafił tworzyć wielkie rzeczy z dwóch prostych akordów. Pozwala akordowi e-moll nabrzmiewać i zanikać w dęciakach, a następnie podnosi tę nutę ponownie tylko w dęciakach w crescendo i pozwala jej grać na harfach. Harfowe arpeggia bezbłędnie przypominają budzącą się do życia przyrodę na początku Pierścienia w preludium do Rheingolda.
Cytat muzyczny: Motyw Brunhildów Przebudzenia
Brünnhilde to rola dla bardzo dramatycznego sopranu. Po wojnie przez 25 lat rolę tę zdominowały trzy śpiewaczki: Astrid Varnay, Martha Mödl i Birgit Nilsson. Brünnhilde pojawia się w 3 z 4 wieczorów pierścienia. Rola w Zygfrydzie jest tą o najwyższej tessiturze, a więc bardzo wymagającą. Dodatkowo musi śpiewać przeciwko ogromnej orkiestrze, która lubi grać głośno, aby spotęgować efekt.
Birgit Nilsson była wokalnym cudem. “Struny głosowe ze stali”, “trąbka” to atrybuty, które często można było usłyszeć, gdy swoim głosem przyćmiewała innych śpiewaków i orkiestrę. Podobno podczas nagrań do ringu z głośnika często rozlegał się dźwięk “Proszę się cofnąć o trzy kroki, pani Nilsson, gdy grane są wysokie tony”, ponieważ fale dźwiękowe nadmiernie obciążały mikrofony.
Heil dir, Sonne! Heil dir, Licht! – Nilsson
Ewig war ich, ewig bin ich ! – Zawsze byłam, zawsze jestem
.
>Brünnhilde jest również zadowolona, że widzi swojego konia Grane. Kiedy Zygfryd ją atakuje, z przerażeniem uświadamia sobie, że bez zbroi, miecza i hełmu nie jest już boska i tym samym bezbronna. Nigdy wcześniej żaden mężczyzna nie odważył się do niej zbliżyć. Teraz jest śmiertelną kobietą i prosi Zygfryda, by zachował jej dziewictwo. W ramionach Zygfryda jest ogarnięta ludzką pasją miłości. Zygfryd nakłania ją do zjednoczenia i przegapia ostatnią szansę na poznanie.
Brunonhilda prosi Zygfryda, by zachował jej boskie dziewictwo. Dazu hat er ein wunderschönes Motiv komponiert. Ten motyw “Ewige-Liebe” Richard Wagner wykorzystał również w Sielance Zygfryda (siehe weiter unten).
Cytat muzyczny: Motyw wiecznej miłości
Jednak żarliwość Sigurda nie pozwala na to, a Brunhilda zostaje porwana. Operę kończą rozbrzmiewające rogi i ekstatyczny duet miłosny w tonacji C-dur: “Leuchtende Liebe! Lachender Tod!”. Tuż przed końcem następuje kolejna pauza i dzieło kończy się akordem C-dur.
Mamy ten fragment z nagrania Böhma. To jest z lat sześćdziesiątych i dokumentuje produkcję Wielanda Wagnera.
Ewig war ich, ewig bin ich – Nilsson / Windgassen
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!