3 nieśmiertelne utwory z opery LES CONTES D’HOFFMANN Offenbacha – w najlepszych interpretacjach z YouTube (Hity, Best of)

Fantastyczne opowieści E.T.A. Hoffmanna zainspirowały Jacquesa Offenbacha do stworzenia dzieła, które jest jedną z najwspanialszych oper francuskich. Niewyobrażalne jest, jaką energię twórczą Offenbach był w stanie wyzwolić w obliczu śmierci. Oprócz trzech znanych na całym świecie, wpadających w ucho melodii, stworzył niepowtarzalne w swej różnorodności sceny, z których każda jest indywidualnie opracowana z humorem i mistrzostwem.

Ballada o Kleinzacku

Część uroku tej arii bierze się z niemieckiej słowności twardych spółgłosek, takich jak „cric crac” i „Kleinzack” oraz z niezręcznego, kropkowanego akompaniamentu orkiestry. Ballada dzieli się na dwie części, w pierwszej durowej Hoffmann śpiewa o kapryśnym karle Kleinzacku, a w drugiej mollowej jego myśli błądzą do Stelli, stąd utwór nosi podtytuł Rêverie.
Posłuchajcie ich fantastycznej interpretacji Placido Domingo. Jego głos na nagraniu Bonynge’a brzmi niezwykle świeżo i soczyście.

Il était une fois à la cour d’Eisenach – Domingo/Bonynge.

Olympia – wyjątkowa rola

„Les oiseaux dans la charmille” to jeden z najbardziej wyjątkowych utworów literatury operowej. Śpiewająca maszyna Olimpia jest na scenie przez pół godziny i przez długi czas mówi tylko „oui”. Wreszcie Olimpia budzi się i zaczyna śpiewać. Jest to oczywiście karykatura śpiewaków Grand Opéra, śpiewaczkę koloraturową wystarczy nakręcić, a wydaje dźwięki jak automat.

Aria jest wirtuozowska, z wieloma koloraturami, a jednocześnie śpiewaczka musi naśladować głosem chrzęstny śpiew i mechaniczny ruch taneczny marionetki, tak jak kompozytor pomysłowo ustawił ją do tonów. Jest to wielkie wyzwanie dla śpiewaka w wykonaniu na żywo.

Posłuchajcie Joan Sutherland, której gardło słowika przyniosło jej zaszczytny tytuł „La Stupenda”.

Les oiseaux dans la charmille – Sutherland.

Barkarola – genialne posunięcie Offenbacha

Offenbach przetworzył ten słynny duet z chóralnym akompaniamentem z opery „Rheinnixen”.

Barcarolle (belle nuit, o nuit d’amour); Caballé/Verrett