L’elisir d’amore to jedna z najwspanialszych włoskich “opera buffa”, jakie powstały w XIX wieku. Z Adiną, Nemorino, Dulcamara i Belcore, Donizetti stworzył nie mniej niż cztery wielkie postacie, które są jednymi z najbardziej poszukiwanych ról w swoich tematach. Bogactwo melodii Donizettiego jest niezwykłe, a triumfalna premiera stała się jednym z najradośniejszych momentów w jego muzycznej karierze.
Cilea udowodnił w tej operze, że posiada wielkie wyczucie dramatu i jest utalentowanym melodystą.
Żadna inna opera nie jest tak kojarzona z nazwiskiem kobiety-artystki jak Medea Cherubiniego. Wcielenie się Marii Callas w tę antyczną postać było wydarzeniem elementarnym i doprowadziło do renesansu tej opery w połowie ubiegłego wieku, której siła rażenia porywa nas do dziś.
Czytaj dalej
Geneza Opery za trzy grosze była dramatyczna. Wszyscy spodziewali się, że poniesie ona klęskę. Ale premiera 31 sierpnia 1928 roku okazała się triumfalnym sukcesem, którego nikt się nie spodziewał i przyniosła Kurtowi Weillowi i Bertoldowi Brechtowi nagłą sławę. Melodie Weilla stały się popularnymi przebojami, a dzieło tylko w ciągu pierwszych 5 lat wystawiono 10 000 razy.
Czytaj dalej
“Carmen” to jedno z nieśmiertelnych arcydzieł historii opery. Rola Carmen jest jedną z najatrakcyjniejszych ról napisanych na głosy kobiece, a dzieło stało się najczęściej wykonywaną operą w całym repertuarze.
Ta operetka Leonarda Bernsteina to absolutna perełka. Każdy z utworów ma oszałamiający humor, pasję i muzykalność. Jest to zarówno komedia, jak i krytyka społeczna. To właśnie uwertura przyniosła jej sławę, a trzeba się niemal cofnąć do Rossiniego, by znaleźć preludium, które tak doskonale oddaje komizm fabuły.
Norma to efektowna opera napisana w heroicznym duchu swoich czasów. Historia pełna namiętności i z tragicznym zakończeniem. Tym, czym Łucja z Lammermoor była dla Donizettiego, tym Norma jest dla Belliniego, to jego popisowe dzieło i być może największe dzieło epoki bel canto.
Z “La sonnambula” Bellini stworzył swoje pierwsze wielkie arcydzieło. Śpiewacy Battista Rubini i Giuditta Pasta uczynili tę operę nieśmiertelną. 120 lat później, Maria Callas zapoczątkowała renesans tego dzieła, który trwa do dziś. Kilka miesięcy później Bellini napisał największy sukces w swojej karierze z “Normą”, czyniąc rok 1831 najszczęśliwszym w jego karierze artystycznej.
Niewiele dzieł zajmowało Beethovena tak uporczywie jak jego jedyna opera. Dopiero w trzeciej wersji osiągnęła ona swój ostateczny kształt. Beethoven stworzył sceny, które przeszły do historii opery i do dziś poruszają nas swoją siłą i prawdziwością.
Czytaj dalej
“Wesoła wdówka” była piątą operetką Franza Lehàra, a jej sukces przekroczył wszystko, co do tej pory istniało w tym gatunku. Za jego życia utwór został wykonany 300 000 razy na całym świecie i do dziś jest jedną z najpopularniejszych operetek. Czytaj dalej
