PACE, PACE, MIO DIO – aria z opery La forza del destino

Przewodnik operowy online po arii Giuseppe Verdiego PACE, PACE, MIO DIO

Przeczytaj Ciekawostki i posłuchaj świetnych filmów na YouTube o słynnej arii “PACE, PACE, MIO DIO”.

Jeśli chcesz przeczytać i usłyszeć więcej o LA FORZA DEL DESTINO, kliknij na ten link do portretu opery

Aria PACE, PACE, MIO DIO – streszczenie i tło

Synopsis: Leonora chciała uciec z surowego domu rodzicielskiego wraz z kochankiem, ponieważ jej ojciec nie chciał zaaprobować związku córki z Kreolem Alvaro. Kiedy jej ojciec zaskakuje ich podczas ucieczki, z pistoletu Alvaro pada niechcący strzał i nieszczęśliwie zabija ojca. Podczas ucieczki oboje zostają rozdzieleni, a gdy Leonora mylnie dowiaduje się, że Alvaro uciekł do Ameryki, wstępuje do klasztoru jako pustelnik. Po latach nie znajduje tam spokoju i pragnie swojej śmierci.
 

Pace, pace to modlitwa Leonory, jej błaganie o spokój, którego nie osiągnie na ziemi i tęskni za swoją śmiercią (“O Boże, pozwól mi umrzeć”). Mało która aria pozwala tak bezpośrednio odczuć desperację kobiety i daje śpiewakowi wiele okazji do zawładnięcia słuchaczem.

Rozpoczyna się rozdzierającym okrzykiem “Pace” (“Pokój”), z nabrzmiałym dźwiękiem, musi zabrzmieć pełna ciepła i rozpaczy i natychmiast zawładnąć słuchaczem.

Niedługo potem zostaje zawładnięta przez ustępujący ból “Cruda sventura” (Okrutne nieszczęście)

Myśl o jej kochanku Alvaro jest w stanie ją nieco ożywić. Towarzyszą jej wzdychające instrumenty dęte i harfa.

Ale wkrótce znów pogrąża się w myślach o śmierci. To był jej los, że zostali rozdzieleni. Trzy razy śpiewa przejmujące “Fatalità” (fatalne przeznaczenie), które za każdym razem musi mieć inny kolor.

Swoją modlitwę zamyka życzeniem śmierci, bo w tym miejscu nie mogła znaleźć spokoju. Oprócz partii fortepianowych pierwszej części, anielskie wysokie B (napisane pp, pianissimo!) w części środkowej i dramatyczne “maledizione” na końcu tworzą wielkie punkty kulminacyjne tej arii.

Połączona z arią, jest scena, w której spotyka nieznaną osobę, która zakłóca jej pustelniczą egzystencję. “Maledizione” (On będzie przeklęty) nieszczęsna krzyczy w wysokim B do nieznajomego, który wkrótce potem okazuje się być Alvaro.

Pisana na “sopran dramatyczny”

Rola Leonory jest napisana dla sopranu dramatycznego. Sopran dramatyczny musi mieć silny, obszerny głos. Wymagana jest duża kreatywność wokalna, dlatego role te powierzane są zazwyczaj dojrzałym wokalnie i doświadczonym śpiewakom. Rola ta wymaga od śpiewaka dużej odporności i wytrzymałości.

Aria – tekst PACE, PACE, MIO DIO

Pace, pace, mio Dio!
Cruda sventura
M’astringe, ahimé, a languir;
Come il dì primo
Da tant’anni dura
Profondo il mio soffrir.
 

Nie wiem, czy to prawda!
Ma pas i wartość
Cotanto Iddio l’ornò.
Che l’amo ancor.
Né togliermi dal core
L’immagin sua saprò.
 

Fatalność! Fatalność! Fatalność!
Un delitto disgiunti n’ha quaggiù!
Alvaro, io t’amo.
E su nel cielo è scritto:
Non ti vedrò mai più!
 

O Dio, Dio, fa ch’io muoia;
Che la calma può darmi morte sol.
Invan la pace qui sperò quest’alma
In preda a tanto duol.
 

Va ad un sasso ove sono alcune provvigioni deposte dal Padre Guardiano
Misero pane, a prolungarmi vieni
La sconsolata vita … Ma chi giunge?
Chi profanare ardisce il sacro loco?
Maledizione! Maledizione! Maledizione!
 
Pokój, pokój, o Boże!
Ona schodzi na dół.
Okrutne nieszczęście
zmusza mnie, niestety, do marazmu;
moje cierpienie trwa już tyle lat,
tak głębokie jak pierwszego dnia.
 

Pokój, pokój, o Boże!
Kochałam go, to prawda! Ale Bóg pobłogosławił go
takim pięknem i odwagą.
że nadal go kocham i nie mogę wymazać jego obrazu
z mego serca.
Fatalne przeznaczenie! Zbrodnia
podzieliła nas tutaj!
 

Alvaro, kocham cię i w niebie nad nami jest napisane.
że już nigdy cię nie zobaczę!
O Boże, Boże, pozwól mi umrzeć, bo tylko śmierć
może przynieść mi pokój.
Na próżno ta moja dusza szukała tu spokoju,
ofiara tak wielu nieszczęść.
 

Idzie do skały, na której Ojciec Przełożony zostawił dla niej jedzenie.
Nędzny chlebie, przychodzisz, aby przedłużyć
moje niepohamowane życie. – Ale kto tu przychodzi,
który ośmiela się profanować to święte miejsce odosobnienia?
Przekleństwo! Przekleństwo!
 

Słynne interpretacje PACE, PACE, MIO DIO

W roli Leonory i “pace, pace” Renata Tebaldi była chyba bezkonkurencyjna. Jej anielski fortepian zamienia tę arię w monument i jest jednym z najpiękniejszych nagrań tej wielkiej śpiewaczki.

Pace, pace mio Dio – Tebaldi

Steane określił Leontyne Price “jako najlepszy sopran Verdiego XX wieku”. Można się oczywiście o to spierać, ale jej “Pace, pace” jest jednym z niewielu, które grają w lidze interpretacji Tebaldiego. Jej “przydymiony” głos ma fascynującą barwę w niskich pasażach, a partia fortepianu na początku jest świetna, a maledizione ma czynnik gęsiej skórki.

Pace, pace mio Dio – Cena

Słynna wówczas serbska sopranistka Zinka Milanov była jedną z wielkich diw lat 50. Podobnie jak Renata Tebaldi, jej specjalnością było zalewające pianissimo. W jej nagraniu brakuje jednak niezbędnego spokoju i introspekcji.

Pace, pace mio Dio – Milanov

Może pianina Callas nie miały w tej arii takiej jakości i piękna jak pianina Tebaldiego, ale nikt nie potrafił oddać goryczy i błagania tak wiarygodnie i gorzko pięknie jak Maria Callas. I wtedy na końcu przychodzi to niesamowite maledizione.

Pace, pace mio Dio – Callas

Forza Netrebko w 2019 roku w Londynie była triumfem. Jej niemal mezzosopranowy głos triumfował w tempie, tempie.

Pace, pace mio Dio – Netrebko

Auch Angela Gheorghiu’s Pace Pace aus 2008 lässt diese Arie in grossem Glanz erstrahlen.

Pace, pace mio Dio – Gehorghiu

W tym miejscu, ze względów “operowo-historycznych” należy uczynić ekskurs o Rosie Ponselle.

Rosa Ponselle, bodaj największy sopran czasu międzywojennego, zadebiutowała w Met 1918 w Forza del destino u boku Enrico Caruso. Miała 21 lat, nigdy nie stała na scenie operowej i sama widziała tylko dwie opery. Fischer (duże głosy): “Jako nowicjuszka jej nerwy były nadwyrężone do granic możliwości i w pierwszym akcie mruknęła do swojego partnera Caruso ‘nie mogę już dłużej śpiewać’, on odpowiedział szeptem ‘coraggio, coraggio io ti sostengo’. Odzyskała odwagę i triumfowała w IV akcie z “Pace, pace, mio Dio. ”

Kesting (Kesting, wielki śpiewak) bardzo wysoko wypowiada się o jej pace, pace: “z Rosą Ponselle jest się posłanym do aniołów. Śpiewa ona najbardziej wybujałym tonem, ale jej piękno jest bolesne.”

Aby zademonstrować jej sztukę śpiewu, dwa “Messa di voce” (obrzęki głosu) w 00:20 i 1:48 mogą zilustrować, dlaczego wielki Tullio Serafin nazwał ją “jednym z trzech cudów świata”.

Pace, pace mio Dio – Ponselle

Peter Lutz, opera-inside, internetowy przewodnik operowy do utworu “PACE, PACE, MIO DIO” z opery “La forza del destino” Giuseppe Verdiego.